Technik przemysłu mody

1. CELE KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik przemysłu mody powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: 

• projektowania wyrobów odzieżowych;
• obsługiwania maszyn i urządzeń stosowanych podczas wytwarzania wyrobów odzieżowych;
• opracowywania dokumentacji wyrobów odzieżowych;
• wytwarzania wyrobów odzieżowych;
• organizowania i kontrolowania procesów wytwarzania wyrobów odzieżowych;
• prowadzenia działań związanych z marketingiem mody.

2. WARUNKI REALIZACJI KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE 

Szkoła podejmująca kształcenie w zawodzie technik przemysłu mody powinna posiadać następujące pomieszczenia dydaktyczne:

• pracownię włókienniczą, w której powinny być zorganizowane następujące stanowiska:
  • stanowiska do badań materiałów i wyrobów odzieżowych (jedno stanowisko dla dwóch uczniów), wyposażone w: wagę laboratoryjną, mikroskop z oprzyrządowaniem do identyfikacji włókien, lupę tkacką, pralkę laboratoryjną,
  • stanowisko komputerowe dla nauczyciela podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, wyposażone w: oprogramowanie do analizy wyników badań laboratoryjnych oraz drukarkę;

ponadto pracownia powinna być wyposażona w zestawy próbek surowców włókienniczych, wyrobów włókienniczych, materiałów odzieżowych wykonanych różnymi technikami, zestawy dodatków krawieckich, dokumentacje techniczno-technologiczne wyrobów odzieżowych, normy dotyczące klasyfikacji włókien;

• pracownię projektowania i modelowania odzieży, w której powinny być zorganizowane następujące stanowiska:
  • stanowiska projektowania i modelowania form odzieży (jedno stanowisko dla jednego ucznia), wyposażone w: komputery podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, oprogramowanie do wspomagania procesu projektowania i modelowania wyrobów odzieżowych oraz stoły kreślarskie, materiały i przybory kreślarskie,
  • stanowisko komputerowe dla nauczyciela podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, wyposażone w oprogramowanie do wspomagania procesu projektowania i modelowania wyrobów odzieżowych;

ponadto pracownia powinna być wyposażona w: drukarkę umożliwiającą drukowanie w formacie A3 (jedna drukarka na dziesięć stanowisk komputerowych), skaner, projektor multimedialny, damskie, męskie i dziecięce manekiny krawieckie, lustro, parawan, dodatki krawieckie, próbki materiałów odzieżowych, plansze przedstawiające sylwetki ludzkie, konstrukcje i modelowanie odzieży damskiej, męskiej i dziecięcej, modelowanie konstrukcyjne i wtórne odzieży na figury nietypowe, rysunki techniczne wyrobów odzieżowych, plansze kolorystyki, literaturę zawodową z zakresu modelowania odzieży, standardy konstrukcji oraz tabele wymiarów, żurnale mody i albumy projektów odzieży, filmy dydaktyczne dotyczące promocji mody i dystrybucji wyrobów odzieżowych, plansze i katalogi aranżacji przestrzeni sprzedaży wyrobów odzieżowych;

• pracownię technologiczną, wyposażoną w: modele maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle odzieżowym, schematy kinematyczne maszyn szwalniczych, plansze przedstawiające działanie mechanizmów tworzących ścieg oraz powstawanie ściegów w maszynach szwalniczych, katalogi maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle odzieżowym, katalogi ściegów i szwów maszynowych, normy obowiązujące w przemyśle odzieżowym, dokumentacje techniczno-technologiczne wyrobów odzieżowych, tablice z symbolami graficznymi węzłów technologicznych, tablice znaków informacyjnych dotyczących konserwacji odzieży;
• warsztaty szkolne, w których powinny być zorganizowane następujące stanowiska:
  • stanowiska szycia ręcznego (jedno stanowisko dla jednego ucznia), wyposażone w: manekiny krawieckie, przybory do szycia ręcznego, nożyczki, dodatki krawieckie,
  • stanowiska rozkroju ręcznego (jedno stanowisko dla dwóch uczniów), wyposażone w: stół oraz narzędzia do rozkroju ręcznego (nożyczki, wzorniki, przyciski metalowe),
  • stanowiska prasowania (jedno stanowisko dla trzech uczniów), wyposażone w: stół do prasowania lub deskę do prasowania, żelazko elektryczno-parowe, przybory do prasowania, zaparzaczkę,
  • stanowiska montażu wyrobów odzieżowych (jedno stanowisko dla jednego ucznia), wyposażone w maszynę stębnówkę płaską z oprzyrządowaniem,
  • stanowiska kontroli jakości i pakowania wyrobów gotowych (jedno stanowisko dla trzech uczniów), wyposażone w: dokumentacje wyrobów odzieżowych, manekiny krawieckie damskie, męskie i dziecięce, wieszaki, taśmę krawiecką; 

ponadto warsztaty szkolne powinny być wyposażone w: maszyny owerlok (jedna maszyna dla trzech uczniów), eksponaty odzieży we fragmentach i w całości oraz wzory węzłów technologicznych, maszyny: dziurkarkę odzieżową i guzikarkę, regały, stojaki na wykroje, pojemniki na odpady, instrukcje obsługi maszyn oraz narzędzia stosowane podczas użytkowania maszyn.

Kształcenie praktyczne może odbywać się w: pracowniach i warsztatach szkolnych, placówkach kształcenia ustawicznego, placówkach kształcenia praktycznego oraz w podmiotach stanowiących potencjalne miejsce zatrudnienia absolwentów szkół kształcących w zawodzie.

Szkoła organizuje praktyki zawodowe w podmiocie zapewniającym rzeczywiste warunki pracy właściwe dla nauczanego zawodu w wymiarze 4 tygodni (160 godzin). 

3. MINIMALNA LICZBA GODZIN KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO

W szkole liczbę godzin kształcenia zawodowego należy dostosować do wymiaru godzin określonego w przepisach w sprawie ramowych planów nauczania dla publicznych szkół, przewidzianego dla kształcenia zawodowego w danym typie szkoły, zachowując minimalną liczbę godzin wskazanych w tabeli odpowiednio dla efektów kształcenia: wspólnych dla wszystkich zawodów i wspólnych dla zawodów w ramach obszaru kształcenia, stanowiących podbudowę do kształcenia w zawodzie lub grupie zawodów oraz właściwych dla kwalifikacji wyodrębnionych w zawodzie. 

4. EFEKTY KSZTAŁCENIA

Do wykonywania wyżej wymienionych zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia na które składają się: 

Efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów

• (BHP). Bezpieczeństwo i higiena pracy:
  • rozróżnia pojęcia związane z bezpieczeństwem i higieną pracy, ochroną przeciwpożarową, ochroną środowiska i ergonomią;
  • rozróżnia zadania i uprawnienia instytucji oraz służb działających w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w Polsce;
  • określa prawa i obowiązki pracownika oraz pracodawcy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy;
  • przewiduje zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska związane z wykonywaniem zadań zawodowych;
  • określa zagrożenia związane z występowaniem szkodliwych czynników w środowisku pracy;
  • określa skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm człowieka;
  • organizuje stanowisko pracy zgodnie z obowiązującymi wymaganiami ergonomii, przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska;
  • stosuje środki ochrony indywidualnej i zbiorowej podczas wykonywania zadań zawodowych;
  • przestrzega zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosuje przepisy prawa dotyczące ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska;
  •  udziela pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy oraz w stanach zagrożenia zdrowia i życia. 
• (PDG). Podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej:
  • stosuje pojęcia z obszaru funkcjonowania gospodarki rynkowej;
  • stosuje przepisy prawa pracy, przepisy prawa dotyczące ochrony danych osobowych oraz przepisy prawa podatkowego i prawa autorskiego;
  • stosuje przepisy prawa dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej;
  • rozróżnia przedsiębiorstwa i instytucje występujące w branży i powiązania między nimi;
  • analizuje działania prowadzone przez przedsiębiorstwa funkcjonujące w branży;
  • inicjuje wspólne przedsięwzięcia z różnymi przedsiębiorstwami z branży;
  • przygotowuje dokumentację niezbędną do uruchomienia i prowadzenia działalności gospodarczej;
  • prowadzi korespondencję związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej;
  • obsługuje urządzenia biurowe oraz stosuje programy komputerowe wspomagające prowadzenie działalności gospodarczej;
  • planuje i podejmuje działania marketingowe prowadzonej działalności gospodarczej;
  • planuje działania związane z wprowadzaniem innowacyjnych rozwiązań;
  • stosuje zasady normalizacji;
  • optymalizuje koszty i przychody prowadzonej działalności gospodarczej. 
• (JOZ). Język obcy ukierunkowany zawodowo:
  • posługuje się zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiających realizację zadań zawodowych;
  • interpretuje wypowiedzi dotyczące wykonywania typowych czynności zawodowych artykułowane powoli i wyraźnie, w standardowej odmianie języka;
  • analizuje i interpretuje krótkie teksty pisemne dotyczące wykonywania typowych czynności zawodowych;
  • formułuje krótkie i zrozumiałe wypowiedzi oraz teksty pisemne umożliwiające komunikowanie się w środowisku pracy;
  • korzysta z obcojęzycznych źródeł informacji. 
• (KPS). Kompetencje personalne i społeczne:
  • przestrzega zasad kultury i etyki;
  • jest kreatywny i konsekwentny w realizacji zadań;
  • potrafi planować działania i zarządzać czasem;
  • przewiduje skutki podejmowanych działań;
  • ponosi odpowiedzialność za podejmowane działania;
  • jest otwarty na zmiany;
  • stosuje techniki radzenia sobie ze stresem;
  • aktualizuje wiedzę i doskonali umiejętności zawodowe;
  • przestrzega tajemnicy zawodowej;
  • negocjuje warunki porozumień;
  • jest komunikatywny;
  • stosuje metody i techniki rozwiązywania problemów;
  • współpracuje w zespole.
• (OMZ). Organizacja pracy małych zespołów:
  • planuje i organizuje pracę zespołu w celu wykonania przydzielonych zadań;
  • dobiera osoby do wykonania przydzielonych zadań;
  • kieruje wykonaniem przydzielonych zadań;
  • monitoruje i ocenia jakość wykonania przydzielonych zadań;
  • wprowadza rozwiązania techniczne i organizacyjne wpływające na poprawę warunków i jakość pracy;
  • stosuje metody motywacji do pracy;
  • komunikuje się ze współpracownikami.

Efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru administracyjno-usługowego, stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie lub grupie zawodów PKZ(AU.ad) i PKZ(AU.ae)

• PKZ(AU.ad) Umiejętności stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodach krawiec i technik przemysłu mody:
  • rozróżnia rodzaje wyrobów odzieżowych i określa ich przeznaczenie;
  • wykonuje rysunki żurnalowe i modelowe wyrobów odzieżowych;
  • posługuje się projektami wyrobów odzieżowych;
  • wykonuje rysunki techniczne elementów wyrobów odzieżowych;
  • rozróżnia surowce włókiennicze oraz określa ich właściwości;
  • rozróżnia materiały odzieżowe i dodatki krawieckie oraz określa ich właściwości i zastosowanie;
  • charakteryzuje metody badania surowców i wyrobów włókienniczych;
  • wykonuje badania organoleptyczne surowców i wyrobów włókienniczych;
  • charakteryzuje metody konserwacji materiałów i wyrobów odzieżowych;
  • wykonuje pomiary krawieckie;
  • rozróżnia rodzaje ściegów ręcznych i maszynowych oraz określa ich zastosowanie;
  • rozróżnia szwy maszynowe i określa ich zastosowanie;
  • rozpoznaje rodzaje maszyn i urządzeń stosowanych w procesie wytwarzania odzieży;
  • rozróżnia mechanizmy w maszynach i urządzeniach odzieżowych oraz określa ich funkcje;
  • określa zasady obsługi maszyn i urządzeń stosowanych w procesie wytwarzania wyrobów odzieżowych;
  • stosuje programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań. 
• PKZ(AU.ae) Umiejętności stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie technik przemysłu mody:
  • analizuje trendy w modzie;
  • rozpoznaje grupy docelowe klientów;
  • tworzy kompozycje kolorystyczne;
  • określa zasady stylizacji ubioru;
  • stosuje zasady projektowania kolekcji odzieży;
  • wykonuje rysunki wyrobów odzieżowych z zastosowaniem technik komputerowych;
  • określa zasady opracowywania dokumentacji techniczno-technologicznej wyrobów odzieżowych;
  • określa zasady pracy w krojowni i szwalni;
  • stosuje programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań.

Efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionych w zawodzie technik przemysłu mody:

• Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych (AU.14)

1. Projektowanie wyrobów odzieżowych Uczeń:

• posługuje się projektami plastycznymi wyrobów odzieżowych;
• wykonuje pomiary krawieckie;
• dobiera materiały odzieżowe, dodatki krawieckie i zdobnicze do asortymentu odzieży;
• stosuje zasady konstrukcji i modelowania form wyrobów odzieżowych;
• wykonuje modelowanie form wyrobów odzieżowych;
• przygotowuje szablony wyrobów odzieżowych;
• projektuje układy szablonów;
• planuje operacje technologiczne związane z wykonywaniem wyrobów odzieżowych;
• dobiera rodzaje ściegów i szwów do określonych operacji technologicznych;
• dobiera sposoby wykończania i uszlachetniania wyrobów odzieżowych.

2. Wykonywanie wyrobów odzieżowych Uczeń:

• posługuje się dokumentacją wyrobów odzieżowych;
• oblicza zużycie materiałów odzieżowych i dodatków krawieckich;
• dokonuje rozkroju materiałów odzieżowych;
• dobiera maszyny i urządzenia do wykonywania określonych wyrobów odzieżowych;
• dobiera oprzyrządowanie maszyn szwalniczych;
• obsługuje maszyny szwalnicze;
• rozpoznaje nieprawidłowości w działaniu mechanizmów maszyn szwalniczych;
• łączy elementy wyrobów odzieżowych;
• wykonuje czynności związane z wykończaniem i uszlachetnianiem wyrobów odzieżowych;
• stosuje obróbkę parowo-cieplną materiałów i wyrobów odzieżowych;
• wykonuje prace związane z przeróbką lub naprawą wyrobów odzieżowych;
• oblicza koszty wykonania wyrobów odzieżowych;
• ocenia jakość wykonanych wyrobów odzieżowych. 
• Organizacja procesów wytwarzania wyrobów odzieżowych (AU.42)

1. Organizowanie procesów wytwarzania wyrobów odzieżowych Uczeń:

• uwzględnia aktualne trendy mody w procesie projektowania wyrobów odzieżowych;
• sporządza dokumentację wyrobów odzieżowych;
• ocenia jakość materiałów odzieżowych przed rozkrojem;
• przygotowuje układy kroju z wykorzystaniem programów komputerowych;
• dobiera rodzaje warstwowania materiałów odzieżowych;
• organizuje pracę w krojowni;
• planuje proces rozkroju materiałów odzieżowych;
• dobiera metody i techniki rozkroju materiałów odzieżowych;
• dobiera maszyny oraz urządzenia do rozkroju materiałów odzieżowych;
• dobiera techniki klejenia elementów wyrobów odzieżowych;
• dobiera metody zdobienia elementów wyrobów odzieżowych;
• dobiera metody znakowania i kompletowania wykrojów;
• planuje zagospodarowanie odpadów materiałów odzieżowych;
• organizuje pracę w szwalni;
• określa metody i systemy organizacji produkcji wyrobów odzieżowych;
• dobiera maszyny szwalnicze i urządzenia do produkcji wyrobów odzieżowych;
• dobiera maszyny i urządzenia do obróbki parowo-cieplnej;
• organizuje transport wewnętrzny w przedsiębiorstwie;
• nadzoruje etapy wytwarzania wyrobów odzieżowych;
• ocenia jakość gotowych wyrobów odzieżowych;
• dobiera sposoby znakowania, pakowania i przechowywania wyrobów odzieżowych.

2. Organizowanie działań związanych z marketingiem oraz sprzedażą wyrobów odzieżowych Uczeń:

• rozpoznaje potrzeby grup docelowych klientów;
• opracowuje kolekcje wyrobów odzieżowych;
• rozpoznaje instrumenty promocji stosowane na rynku mody;
• dobiera metody promocji kolekcji wyrobów odzieżowych;
• organizuje pokazy kolekcji wyrobów odzieżowych;
• organizuje działania związane z kontraktacją kolekcji wyrobów odzieżowych;
• dobiera metody i kanały dystrybucji wyrobów odzieżowych;
• planuje działania logistyczne związane z dystrybucją wyrobów odzieżowych;
• podejmuje działania z zakresu marketingu mody;
• aranżuje przestrzeń wystawową i sprzedażową salonów odzieżowych;
• opracowuje koncepcje sprzedaży internetowej;
• przestrzega zasad kultury sprzedaży;
• udziela porad w zakresie indywidualnej stylizacji ubioru.