konto

Technik stylista

Rozwiń Kryteria Wyszukiwania
Sortuj:
Lista profili

Technikum nr 12

Technik stylista | 1S

  • Punkty: min: 97.05 śr: 120.13 max: 157.3 na: 200
  • Twoje punkty: Oblicz punkty
  • Języki: język angielski język niemiecki
  • P. rozszerzone: biologia, geografia, język angielski
  • P. punktowane: język polski, matematyka, plastyka, technika

Technikum nr 4

Technik stylista | 1TS

  • Punkty: min: 50.15 śr: 94.75 max: 145.75 na: 200
  • Twoje punkty: Oblicz punkty
  • Języki: język angielski język francuski język niemiecki
  • P. rozszerzone: język angielski, matematyka
  • P. punktowane: język polski, matematyka, geografia, język obcy

Technik stylista

1. CELE KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE 

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik stylista powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

  • projektowania wyrobów odzieżowych i fryzur;
  • prowadzenia analizy kolorystycznej typu urody;
  • korygowania niedoskonałości urody i sylwetki;
  • dobierania ubioru, dodatków, fryzur i makijażu do sylwetki klienta i okazji;
  • opracowania dokumentacji wyrobów odzieżowych; 
  • dobieranie materiałów i wykonanie modeli
  • obsługiwania maszyn i urządzeń stosowanych podczas wytwarzania wyrobów odzieżowych.

2.  WARUNKI REALIZACJI KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE

Szkoła podejmująca kształcenie w zawodzie technik stylista powinna posiadać następujące pomieszczenia dydaktyczne: 

  • pracownię włókienniczą, w której powinny być zorganizowane następujące stanowiska:
    • stanowiska do badań materiałów i wyrobów odzieżowych (jedno stanowisko dla dwóch uczniów), wyposażone w: wagę laboratoryjną, mikroskop z oprzyrządowaniem do identyfikacji włókien, lupę tkacką, pralkę laboratoryjną, 

ponadto pracownia powinna być wyposażona w: zestawy próbek surowców włókienniczych, wyrobów włókienniczych, materiałów odzieżowych wykonanych różnymi technikami, zestawy dodatków krawieckich, dokumentacje techniczno-technologiczne wyrobów odzieżowych, normy dotyczące klasyfikacji włókien;

  • pracownie projektowania i modelowania odzieży, w której powinny być zorganizowane następujące stanowiska: 
    • stanowiska projektowania i modelowania form odzieży (jedno stanowisko dla jednego ucznia), wyposażone w: komputery podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, oprogramowanie do wspomagania procesu projektowania i modelowania wyrobów odzieżowych oraz stoły kreślarskie, materiały i przybory kreślarskie, lustro;
    • stanowisko komputerowe dla nauczyciela podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, wyposażone w oprogramowanie do wspomagania procesu projektowania i modelowania wyrobów odzieżowych; 

ponadto pracownia powinna być wyposażona w: drukarkę umożliwiającą drukowanie w formacie A3 (jedna drukarka na dziesięć stanowisk komputerowych), skaner, projektor multimedialny, damskie, męskie i dziecięce manekiny krawieckie, dodatki krawieckie, próbki materiałów odzieżowych, plansze przedstawiające sylwetki ludzkie, konstrukcje i modelowanie odzieży damskiej, męskiej i dziecięcej, modelowanie konstrukcyjne i wtórne odzieży na figury nietypowe, rysunki techniczne wyrobów odzieżowych, plansze kolorystyki, literaturę zawodową z zakresu modelowania odzieży, standardy konstrukcji oraz tabele wymiarów, żurnale mody i albumy projektów odzieży, filmy dydaktyczne dotyczące promocji mody i dystrybucji wyrobów odzieżowych, plansze i katalogi aranżacji przestrzeni sprzedaży wyrobów odzieżowych, lustro i parawan;

  • pracownię technologiczną. wyposażoną w: modele maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle odzieżowym, schematy kinematyczne maszyn szwalniczych, plansze przedstawiające działanie mechanizmów tworzących ścieg oraz powstawanie ściegów w maszynach szwalniczych,· katalogi maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle odzieżowym, katalogi ściegów i szwów maszynowych, normy obowiązujące w przemyśle odzieżowym, dokumentacje techniczno-technologiczne wyrobów odzieżowych, tablice z symbolami graficznymi węzłów technologicznych, tablice znaków informacyjnych dotyczących konserwacji odzieży;
  • warsztaty szkolne, w których powinny być zorganizowane następujące stanowiska:
    • stanowiska szycia ręcznego (jedno stanowisko dla sześciu uczniów), wyposażone w: manekiny krawieckie, przybory do szycia ręcznego, nożyczki, dodatki krawieckie,
    • stanowiska rozkroju ręcznego (jedno stanowisko dla dwóch uczniów), wyposażone w: stół oraz narzędzia do rozkroju ręcznego (nożyczki, wzorniki, przyciski metalowe),
    • stanowiska prasowania (jedno stanowisko dla trzech uczniów), wyposażone w: stół do prasowania lub deskę do prasowania, żelazko elektryczno-parowe, przybory do prasowania, zaparzaczkę,
    • stanowiska montażu wyrobów odzieżowych (jedno stanowisko dla jednego ucznia), wyposażone w maszynę stębnówkę płaską z oprzyrządowaniem,
    • stanowiska kontroli jakości i pakowania wyrobów gotowych (jedno stanowisko dla trzech uczniów), wyposażone w: dokumentacje wyrobów odzieżowych, manekiny krawieckie damskie, męskie i dziecięce, wieszaki, taśmę krawiecką; 

ponadto warsztaty szkolne powinny być wyposażone w: maszyny owerlok (jedna maszyna dla trzech uczniów), eksponaty odzieży we fragmentach i w całości oraz wzory węzłów technologicznych, maszyny: dziurkarka odzieżowa i guzikarka, pojemniki do kompletowania wykrojonych elementów, regały, stojaki na wykroje, pojemniki na odpady, instrukcje obsługi maszyn oraz narzędzia do ich regulacji.

  • pracownię projektowania i estetyki, wyposażoną w: stanowisko komputerowe dla nauczyciela z dostępem do Internetu, stanowiska komputerowe dla uczniów (jedno stanowisko dla jednego ucznia), drukarki, skanery (po jednym urządzeniu na cztery stanowiska komputerowe), pakiet programów biurowych, projektor multimedialny, oprogramowanie do projektowania graficznego i doboru fryzur; środki dydaktyczne z zakresu: kreślarstwa, nauki o konstrukcjach, kształtach i kolorach oraz nauki o fryzurach stosowanych w różnych okresach historycznych; 

Kształcenie praktyczne może odbywać się w: pracowniach i warsztatach szkolnych oraz w podmiotach stanowiących potencjalne miejsce zatrudnienia absolwentów szkół kształcących w zawodzie.

Szkoła organizuje praktyki zawodowe w podmiocie zapewniającym rzeczywiste warunki pracy właściwe dla nauczanego zawodu w wymiarze w wymiarze 4 tygodnie (160 godzin). 

3. MINIMALNA LICZBA GODZIN KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO

Efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów oraz efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru mechanicznego i górniczo-hutniczego, stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie lub grupie zawodów 300 godz.
AU.14. Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych  800 godz. 
AU.26. Projektowanie fryzur 250 godz.

W szkole liczbę godzin kształcenia zawodowego należy dostosować do wymiaru godzin określonego w przepisach w sprawie ramowych planów nauczania dla publicznych szkół, przewidzianego dla kształcenia zawodowego w danym typie szkoły, zachowując minimalną liczbę godzin wskazanych w tabeli odpowiednio dla efektów kształcenia: wspólnych dla wszystkich zawodów i wspólnych dla zawodów w ramach obszaru kształcenia, stanowiących podbudowę do kształcenia w zawodzie lub grupie zawodów oraz właściwych dla kwalifikacji wyodrębnionych w zawodzie.

4. EFEKTY KSZTAŁCENIA

Do wykonywania wyżej wymienionych zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia na które składają się:

Efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów

  • (BHP). Bezpieczeństwo i higiena pracy:
    • rozróżnia pojęcia związane z bezpieczeństwem i higieną pracy, ochroną przeciwpożarową, ochroną środowiska i ergonomią;
    • rozróżnia zadania i uprawnienia instytucji oraz służb działających w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w Polsce;
    • określa prawa i obowiązki pracownika oraz pracodawcy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy;
    • przewiduje zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska związane z wykonywaniem zadań zawodowych;
    • określa zagrożenia związane z występowaniem szkodliwych czynników w środowisku pracy;
    • określa skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm człowieka;
    • organizuje stanowisko pracy zgodnie z obowiązującymi wymaganiami ergonomii, przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska;
    • stosuje środki ochrony indywidualnej i zbiorowej podczas wykonywania zadań zawodowych;
    • przestrzega zasad bezpieczeństwa "i higieny pracy oraz stosuje przepisy prawa dotyczące ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska;
    • udziela pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy oraz w stanach zagrożenia zdrowia i życia.
  • (PDG). Podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej:
    • stosuje pojęcia z obszaru funkcjonowania gospodarki rynkowej;
    • stosuje przepisy prawa pracy, przepisy prawa dotyczące ochrony danych osobowych oraz przepisy prawa podatkowego i prawa autorskiego;
    • stosuje przepisy prawa dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej;
    • rozróżnia przedsiębiorstwa i instytucje występujące w branży i powiązania między nimi;
    • analizuje działania prowadzone przez przedsiębiorstwa funkcjonujące w branży;
    • inicjuje wspólne przedsięwzięcia z różnymi przedsiębiorstwami z branży;
    • przygotowuje dokumentację niezbędną do uruchomienia i prowadzenia działalności gospodarczej;
    • prowadzi korespondencję związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej;
    • obsługuje urządzenia biurowe oraz stosuje programy komputerowe wspomagające prowadzenie działalności gospodarczej;
    • planuje i podejmuje działania marketingowe prowadzonej działalności gospodarczej;
    • optymalizuje koszty i przychody prowadzonej działalności gospodarczej. 
  • (JOZ). Język obcy ukierunkowany zawodowo:
    • posługuje się zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiających realizację zadań zawodowych;
    • interpretuje wypowiedzi dotyczące wykonywania typowych czynności zawodowych artykułowane powoli i wyraźnie, w standardowej odmianie języka;
    • analizuje i interpretuje krótkie teksty pisemne dotyczące wykonywania typowych czynności zawodowych;
    • formułuje krótkie i zrozumiałe wypowiedzi oraz teksty pisemne umożliwiające komunikowanie się w środowisku pracy;
    • korzysta z obcojęzycznych źródeł informacji. 
  • (KPS). Kompetencje personalne i społeczne:
    • przestrzega zasad kultury i etyki;
    • jest kreatywny i konsekwentny w realizacji zadań;
    • przewiduje skutki podejmowanych działań;
    • jest otwarty na zmiany;
    • potrafi radzić sobie ze stresem;
    • aktualizuje wiedzę i doskonali umiejętności zawodowe;
    • przestrzega tajemnicy zawodowej;
    • potrafi ponosić odpowiedzialność za podejmowane działania;
    • potrafi negocjować warunki porozumień;
    •  współpracuje w zespole. 
  • (OMZ). Organizacja pracy małych zespołów:
    • planuje pracę zespołu w celu wykonania przydzielonych zadań;
    • dobiera osoby do wykonania przydzielonych zadań;
    • kieruje wykonaniem przydzielonych zadań;
    • ocenia jakość wykonania przydzielonych zadań;
    • wprowadza rozwiązania techniczne i organizacyjne wpływające na poprawę warunków i jakość pracy;
    • komunikuje się ze współpracownikami.

Efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru administracyjnousługowego, stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie lub grupie zawodów PKZ(A.ad), PKZ(A.ae) i PKZ (A.n)

  • PKZ(A.ad) Umiejętności stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodach: krawiec, technik przemysłu mody, technik stylista:
    • rozróżnia rodzaje wyrobów odzieżowych i określa ich przeznaczenie;
    • wykonuje rysunki żurnalowe i modelowe wyrobów odzieżowych;
    • posługuje się projektami wyrobów odzieżowych;
    • wykonuje rysunki techniczne elementów wyrobów odzieżowych;
    • rozróżnia surowce włókiennicze oraz określa ich właściwości;
    • rozróżnia materiały odzieżowe i dodatki krawieckie oraz określa ich właściwości i zastosowanie;
    • charakteryzuje metody badania surowców i wyrobów włókienniczych;
    • wykonuje badania organoleptyczne surowców i wyrobów włókienniczych;
    • charakteryzuje metody konserwacji materiałów i wyrobów odzieżowych;
    • wykonuje pomiary krawieckie zgodnie z obowiązującymi zasadami;
    • rozróżnia rodzaje ściegów ręcznych i maszynowych oraz określa ich zastosowanie;
    • rozróżnia szwy maszynowe i określa ich zastosowanie;
    • rozpoznaje rodzaje maszyn i urządzeń stosowanych w procesie wytwarzania odzieży;
    • rozróżnia mechanizmy w maszynach i urządzeniach odzieżowych oraz określa ich funkcje;
    • określa zasady obsługi maszyn i urządzeń stosowanych w procesie wytwarzania wyrobów odzieżowych;
    • stosuje programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań. 
  • PKZ(A.ae) Umiejętności stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie technik przemysłu mody, technik stylista:
    • analizuje trendy w modzie;
    • rozpoznaje grupy docelowe klientów;
    • tworzy kompozycje kolorystyczne;
    • określa zasady stylizacji ubioru;
    • stosuje zasady projektowania kolekcji odzieży;
    • wykonuje rysunki wyrobów odzieżowych z zastosowaniem technik komputerowych;
    • określa zasady opracowywania dokumentacji techniczno-technologicznej wyrobów odzieżowych;
    • określa zasady pracy w krojowni i szwalni;
    • stosuje programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań.
  • PKZ(A.n) Umiejętności stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie technik usług fryzjerskich, technik stylista:
    • charakteryzuje style fryzur minionych epok;
    • charakteryzuje współczesne style i rodzaje fryzur;
    • przestrzega zasad projektowania fryzur;
    • charakteryzuje palety kolorystyczne stosowane we fryzjerstwie;
    • posługuje się dokumentacją techniczną;
    • sporządza kalkulacje kosztów świadczonych usług;
    • stosuje programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań. 

Efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionych w zawodzie technik stylista:

  • Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych (AU.14)
  • 1. Projektowanie wyrobów odzieżowych Uczeń:

    • posługuje się projektami plastycznymi wyrobów odzieżowych;
    • wykonuje pomiary krawieckie;
    • dobiera materiały odzieżowe, dodatki krawieckie i zdobnicze do asortymentu odzieży;
    • stosuje zasady konstrukcji i modelowania form wyrobów odzieżowych;
    • wykonuje modelowanie form wyrobów odzieżowych;
    • przygotowuje szablony wyrobów odzieżowych;
    • projektuje układy szablonów;
    • planuje operacje technologiczne związane z wykonywaniem wyrobów odzieżowych;
    • dobiera rodzaje ściegów i szwów do określonych operacji technologicznych;
    • dobiera sposoby wykończania i uszlachetniania wyrobów odzieżowych.

    2. Wykonywanie wyrobów odzieżowych Uczeń:

    • posługuje się dokumentacją wyrobów odzieżowych;
    • oblicza zużycie materiałów odzieżowych i dodatków krawieckich;
    • dokonuje rozkroju materiałów odzieżowych;
    • dobiera maszyny i urządzenia do wykonywania określonych wyrobów odzieżowych;
    • dobiera oprzyrządowanie maszyn szwalniczych;
    • obsługuje maszyny szwalnicze;
    • rozpoznaje nieprawidłowości w działaniu mechanizmów maszyn szwalniczych;
    • łączy elementy wyrobów odzieżowych;
    • wykonuje czynności związane z wykończaniem i uszlachetnianiem wyrobów odzieżowych;
    • stosuje obróbkę parowo-cieplną materiałów i wyrobów odzieżowych;
    • wykonuje prace związane z przeróbką lub naprawą wyrobów odzieżowych;
    • oblicza koszty wykonania wyrobów odzieżowych;
    • ocenia jakość wykonanych wyrobów odzieżowych. 
  • Projektowanie fryzur (AU.26)
  • 1. Wykonywanie projektów fryzur Uczeń:

    • dokonuje analizy wyglądu klienta;
    • prowadzi rozmowę konsultacyjną z klientem;
    • udziela klientowi porad w zakresie doboru formy i koloru fryzury;
    • projektuje zestawienia kolorystyczne we fryzurze;
    • dobiera proporcje poszczególnych elementów fryzury do kształtu twarzy;
    • szkicuje fryzury z zachowaniem proporcji sylwetki i światłocienia;
    • stosuje specjalistyczne programy komputerowe do projektowania fryzur;
    • projektuje różne rodzaje fryzur;
    • dobiera dodatki fryzjerskie.

    2. Stylizacja fryzur z wykorzystaniem technik wizualizacji Uczeń:

    • wykonuje rysunki fryzur z zastosowaniem różnych technik rysowania;
    • wykonuje rysunki instruktażowe fryzur;
    • przestrzega zasad skalowania fryzury i jej fragmentów;
    • dobiera styl fryzury z wykorzystaniem programów komputerowych;
    • projektuje fryzury damskie i męskie;
    • prezentuje projekty fryzur z wykorzystaniem technik multimedialnych;
    • sporządza portfolio projektów fryzur;
    • planuje działania marketingowe.