Profile Branżowa Szkoła I Stopnia Mroczków Gościnny

Ze względu na spełniane funkcje produkcyjne i usługowe, absolwenci tego zawodu znajdują zatrudnienie przede wszystkim w przedsiębiorstwach przemysłu metalowego i maszynowego, przedsiębiorstwach obsługowo-naprawczych, a także w innych działach gospodarki, zajmujących się wytwarzaniem i eksploatacją urządzeń technicznych.

Zakres prac mechanika - montera maszyn i urządzeń znajduje odzwierciedlenie w podstawie programowej kształcenia w zawodzie. Zawiera ona obligatoryjny zbiór treści kształcenia (działy programowe), które ujęto w cztery bloki programowe:  

1. Techniczne podstawy zawodu
2. Budowa i montaż maszyn i urządzeń
3. Eksploatacja maszyn i urządzeń
4. Przedsiębiorczość i bezpieczeństwo pracy.

   W wyniku realizacji kształcenia w zawodzie uczeń będzie umiał:

• interpretować podstawowe zjawiska i prawa z zakresu mechaniki, technologii budowy maszyn i elektrotechniki,
• czytać rysunki techniczne maszynowe oraz sporządzać szkice prostych części maszyn,
• czytać i interpretować schematy i dokumentacje: warsztatowe, technologiczne, montażowe, demontażowe, techniczno-ruchowe (DTR),
• korzystać z literatury technicznej i norm,
• dobierać narzędzia, przyrządy i urządzenia do wykonywanych prac, zgodnie z wymaganiami dokumentacji technicznych,
• ustawiać ramy, płyty fundamentowe, pomosty i rusztowania, montować podpory i zawiesia dla urządzeń,
• interpretować zasady działania oraz znać budowę i przeznaczenie wybranych maszyn i urządzeń,
• wyważać statycznie i dynamicznie wirujące elementy maszyn,
• mierzyć podstawowe wielkości fizyczne i geometryczne,
• oceniać stan techniczny maszyn i urządzeń na podstawie pomiarów wykonanych w procesie diagnozowania,
• ustalać przyczyny niedomagań i uszkodzeń poszczególnych układów, zespołów i mechanizmów maszyn i urządzeń oraz zakres napraw,
• wykonywać operacje montażowo - demontażowe maszyn, urządzeń i ich podzespołów posługując się narzędziami i oprzyrządowaniem (uniwersalnym i specjalistycznym),
• rozpoznawać podstawowe materiały eksploatacyjne i charakteryzować ich właściwości,
• dobierać części zamienne,
• wykonywać proste prace regeneracyjne części zużytych,
• wykonywać proste nieznormalizowane części maszyn za pomocą operacji ślusarskich, obróbki wiórowej, obróbki bezwiórowej,
• stosować różne sposoby łączenia elementów,
• kontrolować jakość wykonanych prac,
• wykonywać rozliczenia kosztów wyrobów i usług,
• wykorzystywać technikę komputerową w praktyce warsztatowej,
• organizować i utrzymywać w należytym porządku swoje miejsce pracy,
• świadomie przestrzegać przepisy bezpieczeństwa, higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej, ochrony środowiska oraz udzielać pomocy przedlekarskiej poszkodowanym,
• wyjaśniać podstawowe pojęcia ekonomiczne i typowe mechanizmy rynkowe,
• właściwie prezentować swoje kwalifikacje podczas poszukiwania pracy,
• działać zgodnie z przysługującymi prawami i obowiązkami pracownika,
• wyszukiwać i przetwarzać informacje oraz doskonalić kwalifikacje zawodowe.

Kwalifikacja:

MEC.03. Montaż i obsługa maszyn i urządzeń

Nauka trwa 3 lata. W jej trakcie odbywają się zajęcia teoretyczne z przedmiotów ogólnokształcących i zawodowych.

W trakcie nauki uczniowie mogą zdobyć prawo jazdy kategorii B i T bowiem realizują program nauki jazdy samochodem i ciągnikiem rolniczym, naukę pracy kombajnem zbożowym oraz naukę pracy maszynami rolniczymi.

Po ukończeniu nauki absolwent może przystąpić do egzaminu zawodowego a po jego zdaniu uzyskać dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe.

 Mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczych to zawód polecany osobom zainteresowanym obsługą i serwisowaniem różnorodnych urządzeń

wykorzystywanych w rolnictwie i ogrodnictwie, przetwórstwie roślinnym i zwierzęcym, w zakładaniu i pielęgnowaniu terenów zieleni oraz

w prowadzeniu niektórych prac ziemnych (urządzenia melioracyjne). Po ukończeniu szkoły absolwenci mogą podjąć pracę zawodową w stacjach serwisujących ciągniki, pilarki, kosiarki i inne maszyny, w warsztatach mechanicznych. Mogą być zatrudnieni jako mechanik pojazdów i maszyn rolniczych, operator agregatów rolniczych i kombajnów zbożowych, kierowca samochodów osobowych i ciągników rolniczych. Absolwenci mogą

prowadzić działalność gospodarczą oraz własne gospodarstwo rolne, uzyskując dotacje i dofinansowanie (uprawnienia rolnicze).

Przedmioty zawodowe: prowadzenie działalności gospodarczej, język niemiecki zawodowy, przepisy ruchu drogowego, obróbka materiałów, podstawy konstrukcji maszyn, użytkowanie maszyn i urządzeń rolniczych, użytkowanie pojazdów rolniczych, eksploatacja maszyn i urządzeń rolniczych, eksploatacja pojazdów rolniczych.

ZAJĘCIA PRAKTYCZNE ODBYWAJĄ SIĘ NA TERENIE SZKOŁY I W FIRMACH BRANŻOWYCH WSPÓŁPRACUJĄCYCH ZE SZKOŁĄ!

Absolwent szkoły - po otrzymaniu świadectwa ukończenia szkoły i po zdaniu egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe -

uzyskuje dyplom zawodowy "mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczych". Może również przystąpić do egzaminu

czeladniczego (egzamin cechowski), dający uprawnienia uznawane w krajach Unii Europejskiej. Absolwent uzyskuje uprawnienia ogrodnicze lub rolnicze (dofinansowanie dla młodych rolników).

Blacharz samochodowy zajmuje się wytwarzaniem lub reperowaniem części tworzących nadwozie i podwozie samochodów. Do jego zdań należy także montowanie gotowych elementów.

Pracownik zatrudniony na tym stanowisku musi dobrze orientować się w dokumentacji i instrukcjach obsługi różnych marek samochodów. Na ich podstawie dokonuje on wyboru odpowiednich materiałów, których później używa przy naprawie. Dobry fachowiec powinien bez trudu oceniać stan blach w samochodzie, rozróżniać, które są w zniszczone lub skorodowane i wymagają naprawy bądź wymiany. W swojej pracy wykorzystuje narzędzia zarówno ręczne jak i mechaniczne. Za ich pomocą przygotowuje samochód do naprawy. Czynności, które wykonuje to przede wszystkim przycinanie, kształtowanie, łączenie i montowanie elementów z blachy, ale musi też radzić sobie z tymi częściami, które zrobione są z tworzyw sztucznych.

Czym zajmuje się blacharz samochodowy?

- Wykonuje oraz naprawia elementy nadwozia i podwozia samochodów.

-Instaluje wykonane lub naprawione elementy.

Wymagania psychologiczne dotyczące zawodu

Uczeń, który pragnie zostać blacharzem powinien wyróżniać się:

- odpowiedzialnością za pracę, siebie i drugiego człowieka;

- dokładnością, co jest konieczne np. przy trasowaniu blach;

- dobrą koncentracją, wyobraźnią przestrzenną i spostrzegawczością.

Dodatkowe atuty to zainteresowania techniczne i motoryzacyjne.

Możliwości zatrudnienia:

- zakłady produkujące nadwozia, kabiny samochodów;

- autoryzowane stacje obsługi pojazdów;

-punkty serwisowe;

- przedsiębiorstwa transportu samochodowego;

- zakłady specjalizujące się w blacharstwie samochodowym.

Egzaminy

Nauka na kierunku kończy się zewnętrznym egzaminem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe organizowanym w naszej szkole lub u pracodawcy. Uzupełnieniem dyplomu jest suplement w języku polskim i angielskim zawierający opis kompetencji zawodowych.

 Czym zajmuje się lakiernik?

- Maluje lub nakłada farbę na różne elementy.

- Przygotowuje powierzchnie do malowania i suszy je.

- Utrwala powierzchnię różnymi technikami.

Wymagania psychologiczne i zdrowotne dotyczące zawodu

Uczeń, który pragnie zostać lakiernikiem powinien wyróżniać się:

-zdolnościami manualnymi;

-sprawnością fizyczną i ruchową;

- cierpliwością;

-starannością, dokładnością i wyczuciem koloru.

Uwaga! Przeciwwskazaniem do wykonywania zawodu lakiernika jest astma, jak również skłonności do przeziębień, chorób płuc, chorób skóry i alergii.

Możliwości zatrudnienia:

- hale fabryczne firm produkcyjnych;

- warsztaty samochodowe i fabryki samochodów;

- możliwość założenia własnej działalności np. warsztatu lakierniczego.

Mówiąc najprościej lakiernik samochodowy zajmuje się malowaniem pojazdów. To jednak zbyt ogólna i niedokładna definicja. Chcąc uczynić ją bardziej precyzyjną należy doprecyzować, że jego praca polega na przeprowadzaniu remontów i renowacji powierzchni nadwozi samochodowych. Nie da się bowiem ukryć, że pomalowanie pojazdu w całości nie byłoby zbyt mile widziane przez kierowcę, który oddał swój ukochany wóz do warsztatu.

Zasadniczo lakierników dzielimy na tych, którzy pracują w warsztatach i tych, zatrudnionych w fabrykach samochodów. Niestety w tym drugim przypadku ludzi coraz częściej zastępują maszyny.

Przeciętny użytkownik czterech kółek najczęściej styka się z lakiernikiem pracującym w warsztacie. Wbrew pozorom jego praca jest trudna i wymaga nie tylko cierpliwości, precyzji, ale też niemałych umiejętności. Dlatego czynność lakierowania właściwego jest wykonywana przez nielicznych. Większość zatrudnionych w warsztacie pracowników wykonuje wyłącznie czynności wstępne, takie jak wygładzanie nadwozia z chropowatości czy malowanie podkładowe. Lakierowanie właściwe jest powierzane fachowcom o najwyższych kwalifikacjach i doświadczeniu. Miejscem ich pracy mogą być specjalistyczne kabiny lakiernicze zaopatrzone w pistolety pneumatyczne.

Lakiernik MOT.03. Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Podstawowe zadania osoby wykonującej ten zawód to przede wszystkim: przygotowanie powierzchni do naniesienia powłok lakierniczych, przygotowanie materiałów lakierniczych i lakierów, nanoszenie powłok lakierniczych, renowacja powłoki lakierowanej, kontrola jakości wykonanych powłok lakierniczych.

Egzaminy

Nauka na kierunku kończy się zewnętrznym egzaminem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe organizowanym w naszej szkole lub u pracodawcy. Uzupełnieniem dyplomu jest suplement w języku polskim i angielskim zawierający opis kompetencji zawodowych.

Czym zajmuje się ślusarz?

– Budową konstrukcji stalowych, takich jak kraty, bramy, ogrodzenia, zbrojenia budowlane.

– Konserwacją i naprawą zamków, zawiasów, maszyn do szycia, młynków etc.

– Naprawą prostych mechanizmów w nadwoziach samochodów np. zamków, blokad i różnego rodzaju regulacji.

Wymagania psychologiczne i zdrowotne dotyczące zawodu

Uczeń, który pragnie zostać ślusarzem powinien wyróżniać się:

– wyjątkowymi zdolnościami technicznymi;

– dokładnością i dobrą koordynacją wzrokowo-ruchową;

– dużą zręcznością rąk i palców.

Możliwości zatrudnienia:

– zakłady przemysłu maszynowego;

– warsztaty samochodowe;

– firmy sanitarne, instalacyjno-grzewcze, budowlane;

– serwisy naprawy sprzętu domowego.

Nauka trwa 3 lata.

                   Absolwenci kierunku – ślusarz naprawiają i konserwują sprzęt gospodarstwa domowego, zamki, rowery, metalowe ogrodzenia, z wykorzystaniem narzędzi i przyrządów ślusarskich oraz monterskich, narzędzi i przyrządów specjalistycznych, z zachowaniem wymogów eksploatacyjnych i dyscypliny technologicznej napraw; sprawdzają stan techniczny naprawianego sprzętu, dorabiają i wymieniają uszkodzone części; przeprowadzają próby po naprawach.

W procesie nauczania, obok przedmiotów ogólnokształcących uczniowie poznają przedmioty zawodowe:

-techniki komputerowe,

-technologia urządzeń, narzędzi i przyrządów,

-elementy elektrotechniki i elektroniki,

-inne.

Uczniowie realizują także zajęcia zawodowe praktyczne, realizowane w ramach kształcenia zawodowego praktycznego.

Egzaminy

Nauka na kierunku kończy się zewnętrznym egzaminem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe organizowanym w naszej szkole. Uzupełnieniem dyplomu jest suplement w języku polskim i angielskim zawierający opis kompetencji zawodowych.

Uczeń w zawodzie mechanik pojazdów samochodowych odbywa zajęcia teoretyczne w szkole i zajęcia praktyczne na warsztatach szkolnych. W ramach zajęć teoretycznych uczy się przedmiotów ogólnokształcących i zawodowych. W ramach zajęć praktycznych uczy się prac ślusarskich, obróbki mechanicznej metali, spawania, oraz obsługi, naprawy i diagnostyki poszczególnych układów pojazdów samochodowych. Ponadto uczniowie odbywają 4-tygodniową praktykę w wybranych warsztatach samochodowych.

W trakcie nauki uczniowie realizują program nauki jazdy samochodem

Znajomość teoretyczna i praktyczna budowy i zasady działania pojazdów samochodowych oraz procesów technologicznych ich wytwarzania, obsługiwania i naprawiania, pozwala absolwentowi na uczestniczenie w procesie produkcji, obsługi i naprawy pojazdów samochodowych a w szczególności:.

• sprawdzanie stanu technicznego zespołów i pojazdów;
• lokalizowanie i usuwanie uszkodzeń w pojazdach;
• wykonywanie montażu i demontażu układów i zespołów pojazdów;
• sprawdzanie stanu technicznego, zespołów i pojazdów;
• obsługa techniczna i naprawa pojazdów;
• ocena stanu technicznego pojazdów z wykorzystaniem komputerowych urządzeń diagnostycznych.

Egzaminy potwierdzające kwalifikacje:

• w trakcie nauki uczeń zdaje egzamin potwierdzający kwalifikacje w zawodzie mechanik pojazdów samochodowych w ośrodku egzaminacyjnym. Nasza szkoła posiada uprawnienia ośrodka egzaminacyjnego więc absolwenci mają komfort zdawania egzaminu w macierzystej placówce.

Absolwenci po zdaniu egzaminów mogą podejmować pracę w:

• zakładach naprawy pojazdów samochodowych;
• stacjach obsługi i stacjach kontroli pojazdów samochodowych;
• autoryzowanych stacjach obsługi samochodów;
• zakładach produkujących samochody oraz części zamienne do samochodów;
• placówkach handlu samochodami;
• prowadzić własny warsztat samochodowy. 

Egzaminy

Nauka na kierunku kończy się zewnętrznym egzaminem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe organizowanym w naszej szkole lub u pracodawcy. Uzupełnieniem dyplomu jest suplement w języku polskim i angielskim zawierający opis kompetencji zawodowych.

Elektromechanik pojazdów samochodowych

Czym zajmuje się elektromechanik pojazdów samochodowych?

-Przyjmuje samochody do naprawy i sporządza protokoły.

- Diagnozuje oraz naprawia systemy sterowania silnikiem oraz układy bezpieczeństwa i komfortu jazdy.

- Instaluje i uruchamia w samochodzie elektryczne i elektroniczne urządzenia sterujące, zabezpieczające i sygnalizujące.

 Wymagania psychologiczne dotyczące zawodu

Uczeń, który pragnie zostać elektromechanikiem pojazdów samochodowych powinien wyróżniać się:

- uzdolnieniami technicznymi oraz manualnymi;

- łatwością w nawiązywaniu kontaktów;

- zamiłowaniem do motoryzacji;

- spostrzegawczością, koncentracją i podzielnością uwagi.

Elektromechanik zwany inaczej elektrykiem samochodowym zajmuje się montażem, kontrolą i naprawą układów elektrycznych w samochodach. Produkowane obecnie auta zawierają wiele takich układów, często bardzo skomplikowanych, dlatego praca elektromechanika wymaga dużej wiedzy i umiejętności. Podstawowe zadania tego fachowca to praca przy urządzeniach odpowiedzialnych za sterowanie, zabezpieczanie i sygnalizację w samochodzie.

 Elektromechanik może pracować w warsztacie, ale też w fabryce samochodów. Bardzo często najlepsi fachowcy elektrycy prowadzą własne warsztaty i stacje diagnostyczne, gdzie zajmują się tylko elektryką i elektroniką samochodową.

 Możliwości zatrudnienia:

- przedsiębiorstwa produkcyjne;

- sektor usług serwisowych;

- możliwość założenia własnej działalności gospodarczej.

Egzaminy

Nauka na kierunku kończy się zewnętrznym egzaminem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe organizowanym w naszej szkole lub u pracodawcy. Uzupełnieniem dyplomu jest suplement w języku polskim i angielskim zawierający opis kompetencji zawodowych.

Mechanik motocyklowy to nowy zawód, który na mocy rozporządzenia MEN pojawił się w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. Obecnie usługi w zakresie serwisu oraz napraw motocykli zaliczają się do prężnie rozwijającej się dziedziny gospodarczej. Statystyki liczby zarejestrowanych motocykli wskazują na rosnącą popularność tych pojazdów wśród użytkowników dróg. W obliczu rozrastającej się dynamicznie liczby motocykli i skuterów oraz powiększającej się liczby zakładów obsługujących tę grupę pojazdów, konieczne staje się zapewnienie wykwalifikowanych kadr do serwisowania, dokonywania przeglądów, konserwacji i napraw.

ZADANIA I CZYNNOŚCI

Absolwent kształcący się w zawodzie mechanik motocyklowy będzie przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

1) diagnozowania motocykli;

2) obsługi i użytkowania motocykli;

3) naprawy motocykli.

UMIEJĘTNOŚCI ZDOBYTE W CYKLU KSZTAŁCENIA

• Wykonuje czynności kontrolno-obsługowe
• Stosuje przepisy prawa dotyczące ruchu drogowego i kierujących motocyklami
• Przestrzega zasad kierowania motocyklami
• Wykonuje czynności związane z przygotowaniem do jazdy i kierowaniem motocyklem w zakresie niezbędnym do uzyskania prawa jazdy uprawniającego do kierowania motocyklem 

ŚCIEŻKA KARIERY ZAWODOWEJ

Absolwent znajdzie pracę w licznych zakładach związanych z naprawą, diagnostyką i serwisowaniem motocykli. Może prowadzić własną działalność gospodarczą.

Egzaminy

Nauka na kierunku kończy się zewnętrznym egzaminem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe organizowanym w naszej szkole lub u pracowawcy. Uzupełnieniem dyplomu jest suplement w języku polskim i angielskim zawierający opis kompetencji zawodowych.

Od roku szkolnego 2018/2019 wprowadziliśmy w naszą ofertę naukę bardzo poszukiwanego na rynku pracy zawodu kierowca mechanik. Obecnie (według badań) potrzebnych w Polsce jest około 200 tys. kierowców kat. C+E, co daje gwarancję uczniom po skończeniu szkoły, na podjęcie dobrze płatnej pracy i rozpoczęcie dorosłego życia zawodowego. W toku 3-letniej nauki w Branżowej Szkole I stopnia uczeń zdobywa wykształcenie ogólne i zawodowe, a po ukończeniu szkoły i zdaniu egzaminu potwierdzającego kwalifikację w zakresie eksploatacji środków transportu drogowego uzyskuje tytuł zawodowy – kierowcy mechanika

 CELE KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE:

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie kierowca mechanik będzie przygotowany

do wykonywania następujących zadań zawodowych:

1) prowadzenia pojazdów samochodowych;

2) wykonywania prac związanych z przewozem drogowym rzeczy;

3) prowadzenia dokumentacji dotyczącej przewozu drogowego rzeczy;

4) wykonywania prac związanych z obsługą środków transportu drogowego;

5) oceniania stanu technicznego oraz naprawy środków transportu drogowego.

6) ważnym elementem kształcenia stanie się również język obcy ukierunkowany

zawodowo.

Uczeń w trakcie nauki zdaje zewnętrzny egzamin z kwalifikacji /A.69/ eksploatacja środków transportu drogowego:

1. Obsługa środków transportu drogowego

Uczeń:

1) rozróżnia rodzaje środków transportu drogowego;

2) wyjaśnia budowę oraz zasady działania podzespołów i zespołów środków transportu

drogowego;

3) rozpoznaje instalacje oraz urządzenia elektryczne i elektroniczne stosowane w środkach

transportu drogowego;

4) ocenia stan techniczny środków transportu drogowego;

5) wykonuje czynności związane z obsługą środków transportu drogowego;

6) lokalizuje uszkodzenia zespołów i podzespołów środków transportu drogowego;

7) dobiera metody napraw środków transportu drogowego;

8) posługuje się narzędziami i przyrządami kontrolno-pomiarowymi;

9) dobiera części zamienne oraz materiały eksploatacyjne;

10) wykonuje czynności związane z naprawą i konserwacją środków transportu drogowego;

11) posługuje się dokumentacją techniczno-eksploatacyjną środków transportu drogowego;

12) oblicza koszty związane z eksploatacją środków transportu drogowego.

2. Użytkowanie środków transportu drogowego

Uczeń:

1) klasyfikuje środki transportu drogowego;

2) określa parametry techniczno-eksploatacyjne środków transportu drogowego;

3) dobiera środki transportu drogowego do rodzaju i właściwości przewożonych rzeczy;

4) przestrzega zasad rozmieszczania, mocowania oraz zabezpieczania przewożonych rzeczy;

5) korzysta z urządzeń pomocniczych stosowanych w środkach transportu drogowego;

6) posługuje się tradycyjnymi mapami drogowymi oraz elektronicznymi systemami nawigacji satelitarnej;

7) odczytuje i interpretuje wskazania urządzeń kontrolno-pomiarowych stosowanych w środkach

transportu drogowego;

8) przestrzega norm czasu pracy kierowcy;

9) prowadzi dokumentację związaną z przewozem drogowym;

10) przestrzega przepisów prawa dotyczących użytkowania środków transportu drogowego;

11) przestrzega przepisów prawa związanych z przewozem drogowym rzeczy;

12) wykonuje usługi transportowe zgodnie z przepisami prawa dotyczącymi tych usług;

13) prowadzi i obsługuje pojazdy samochodowe w zakresie niezbędnym do uzyskania

kwalifikacji wstępnej, o której mowa w ustawie o transporcie drogowym.

  Szkoła przygotowuje ucznia do testu kwalifikacyjnego w zakresie kwalifikacji wstępnej, o której mowa w ustawie o transporcie drogowym. Kształcenie w zakresie kwalifikacji wstępnej odbywa się zgodnie z przepisami w sprawie szkolenia kierowców wykonujących przewóz drogowy.

W cyklu kształcenia wszyscy uczniowie przechodzą teoretyczną i praktyczną naukę jazdy uprawniające do przystąpienia do państwowego egzaminu na prawo jazdy kategorii B.

Uzyskany dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe jest honorowany przez kraje Unii Europejskiej.

MOŻLIWOŚCI ZATRUDNIENIA:

  Absolwent będzie mógł pracować w firmach transportowych związanych z przewozem osób i towarów, będzie przygotowany do prowadzenia własnej działalności gospodarczej jako kierowca mechanik, a także na wielu innych stanowiskach, gdzie potrzebna jest wiedza ogólnotechniczna.

Egzaminy

Nauka na kierunku kończy się zewnętrznym egzaminem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe organizowanym w naszej szkole. Uzupełnieniem dyplomu jest suplement w języku polskim i angielskim zawierający opis kompetencji zawodowych.

Murarz-tynkarz

Czym zajmuje się murarz-tynkarz?

- Muruje fundamenty, ściany nośne, osłonowe i działowe.

- Odczytuje projekty architektoniczne i rysunku budowlane w celu ustalenia rozwiązań konstrukcyjnych, wyboru odpowiednich materiałów.

- Organizuje stanowisko pracy poprzez m.in. przygotowanie miejsca na położenie materiałów budowlanych,   ustawienie rusztowań, montaż urządzeń do transportu materiału, ustawienie i przygotowanie potrzebnego oprzyrządowania.

Wymagania psychologiczne i zdrowotne dotyczące zawodu

Uczeń, który pragnie zostać murarzem-tynkarzem powinien wyróżniać się:

-bardzo dobrym zdrowiem i odpornością fizyczną.

Uwaga! Bezwzględnymi przeciwwskazaniami do podjęcia tego zawodu są m.in. choroby centralnego układu nerwowego, zaburzenia równowagi, choroby układu krążenia i oddechowego.

Możliwości zatrudnienia:

- przedsiębiorstwa budowlane;

- własna działalność gospodarcza.

Zawód murarz-tynkarz jest zawodem specjalistycznym. Murarz-tynkarz wykonuje następujące zadania zawodowe:

1) wykonuje zaprawy murarskie, tynkarskie i mieszanki betonowe;

2) wykonuje murowane konstrukcje budowlane;

3) wykonuje tynki wewnętrzne i zewnętrzne;

4) wykonuje remonty i rozbiórki murowanych konstrukcji budowlanych;

5) wykonuje naprawy tynków wewnętrznych i zewnętrznych.

MURARZ-TYNKARZ wykonuje zadania zawodowe przestrzegając podstawowych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony środowiska i ochrony przeciwpożarowej. Organizuje stanowiska pracy uwzględniając zagrożenia życia i zdrowia występujące na każdym z tych stanowisk. Współpracuje w zespole przewidując skutki swojego działania.

Egzaminy

Nauka na kierunku kończy się zewnętrznym egzaminem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe organizowanym w naszej szkole. Uzupełnieniem dyplomu jest suplement w języku polskim i angielskim zawierający opis kompetencji zawodowych.

Nauka w szkole branżowej I stopnia trwa 3 lata.Po ukończeniu nauki absolwent może przystąpić do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe, a po jego zdaniu uzyskać dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe.

W naszej szkole jest pracownia technologii sanitarnych wyposażona w pomoce dydaktyczne do nauki w zawodzie monter sieci, instalacji i urządzeń sanitarnych. 

 W trakcie nauki odbywają się zajęcia teoretyczne z przedmiotów ogólnokształcących

i zawodowych, takich jak:

-technologie instalacyjne,

-dokumentacja techniczna,

-podstawy budownictwa ogólnego,

-zajęcia praktyczne (praktyka zawodowa).

Czym zajmuje się monter sieci, instalacji i urządzeń sanitarnych?

-montuje instalacje i urządzenia sanitarne, tj. montuje instalacje wodociągowe, wody ciepłej, kanalizacyjne, gazowe, centralnego ogrzewania, wentylacji i klimatyzacji w budynkach mieszkalnych, użyteczności publicznej, przemysłowych.

-przygotowuje i montuje przewody, montuje armaturę i wyposażenie w łazienkach i kuchniach, kotłowniach,

-naprawia uszkodzone instalacje i urządzenia, wymienia rury, zbiorniki, wanny, umywalki, grzejniki, piece centralnego ogrzewania, pompy,

-usuwa przyczyny awarii i niedrożności.

Możliwe miejsca zatrudnienia:

-firmy budowlane,

-firmy wodociągowe,

-firmy gazowe,

-w firmie prywatnej,

-działalność na własny rachunek.

Monter sieci, instalacji i urządzeń sanitarnych (hydraulik, monter sieci) jest zawodem bardzo poszukiwanym na rynku pracy, ma możliwości pracy za granicą.

Egzaminy

Nauka na kierunku kończy się zewnętrznym egzaminem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe organizowanym w naszej szkole. Uzupełnieniem dyplomu jest suplement w języku polskim i angielskim zawierający opis kompetencji zawodowych.

Betoniarz-zbrojarz przygotowuje mieszanki betonowe, siatki i szkielety zbrojeniowe oraz wykonuje elementy budynków i budowli z betonu i żelbetonu. Jego praca odbywa się najczęściej na placu budowy w zmiennych warunkach atmosferycznych lub w zakładach prefabrykacji pod dachem lecz często przy dużej wilgotności powietrza, dużym hałasie i zapyleniu. 

Zadania zawodowe betoniarza-zbrojarza:

• ustalanie na podstawie dokumentacji technicznej rodzaju i zakresu robót betoniarsko-zbrojarskich, potrzebnych materiałów, sprzętu i maszyn,
• określanie na podstawie rysunków roboczych położenia poszczególnych prętów zbrojeniowych w elemencie żelbetowym,
• ustawienie deskowań i rusztowań,
• przygotowanie zbrojenia(jego czyszczenie, prostowanie, cięcie, wyginanie),
• montaż szkieletów zbrojeniowych w deskowaniu,
• wytwarzanie i transport mieszanki betonowej,
• układanie i zagęszczanie mieszanki betonowej, pielęgnowanie betonu.

Praca

Po ukończeniu nauki absolwent szkoły uzyskuje tytuł robotnika wykwalifikowanego i może pracować w:

-przedsiębiorstwach budowlanych,

-rzemieślniczych zakładach budowlanych,

-zakładach prefabrykacji i wytwórniach mieszanki betonowej,

-zakładach produkcji zbrojenia.

Po ukończeniu nauki absolwent szkoły może przystąpić do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe a po jego zdaniu uzyskać dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe.

Egzaminy

Nauka na kierunku kończy się zewnętrznym egzaminem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe organizowanym w naszej szkole. Uzupełnieniem dyplomu jest suplement w języku polskim i angielskim zawierający opis kompetencji zawodowych.

Monter Konstrukcji Budowlanych

Monter konstrukcji budowlanych może wykonywać prace w zakresie montażu konstrukcji metalowych (głównie stalowych), montażu konstrukcji żelbetowych i montażu konstrukcji drewnianych. Z pracami tymi związane są również prace pochodne polegające na konserwowaniu i remontowaniu konstrukcji budowlanych, składowaniu elementów konstrukcyjnych, konstruowaniu niezbędnych rusztowań. Duży wpływ na zadania zawodowe wykonywane przez montera konstrukcji budowlanych ma szybki postęp technologiczny w sektorze budowlanym. W związku z wprowadzeniem do budownictwa elementów konstrukcyjnych z metali innych niż stal, coraz częściej przedmiotem pracy montera są konstrukcje metali nie będących stalą.

Monter konstrukcji budowlanych wykonuje swoje zadania zawodowe w firmach wykonawczych małych, zatrudniających niewielkie zespoły pracownicze, a także w dużych przedsiębiorstw wykonawczych. Monter konstrukcji budowlanych w zasadzie nie prowadzi samodzielnej działalności gospodarczej. Praca montera konstrukcji budowlanych wykonywana jest z reguły pod kierownictwem brygadzisty oraz kierownika robót. Praca ta wymaga znacznego zakresu wiadomości spoza bezpośredniego obszaru zawodu – szczególnie dotyczących robót towarzyszących i wykończeniowych. Bierze się to stąd, że monter konstrukcji przygotowuje front robót dla pracowników wykonujących zadania wykończeniowe i instalacyjne. Praca montera konstrukcji budowlanych dotyczy każdego etapu budowy – od fundamentów do zamknięcia stanu surowego. Czasami bierze udział w pracach wykończeniowych.

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie monter konstrukcji budowlanych powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

1) przygotowywania elementów konstrukcji budowlanych do montażu;

2) montowania elementów konstrukcji budowlanych;

3) wykonywania prac związanych z remontem i rozbiórką konstrukcji budowlanych;

4) zabezpieczania elementów konstrukcji budowlanych przed wpływem niekorzystnych czynników zewnętrznych.

Egzaminy

Nauka na kierunku kończy się zewnętrznym egzaminem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe organizowanym w naszej szkole. Uzupełnieniem dyplomu jest suplement w języku polskim i angielskim zawierający opis kompetencji zawodowych.

kwalifikacje zawodowe:

• branża budowlana
• BUD.11. wykonywanie robót montażowych,okładzinowych i wykończeniowych

symbol cyfrowy zawodu: 712905

Czas trwania nauki: 3 lata

Monter zabudowy i robót wykończeniowych w budownictwie wykonuje w obiektach budowlanych: montaż suchej zabudowy, roboty malarsko-tapeciarskie oraz roboty posadzkarskie i okładzinowe. Montaż suchej zabudowy obejmuje: wykonywanie ścianek działowych, sufitów podwieszanych oraz wykonywanie obudów konstrukcji dachowych, a także montaż okładzin ściennych i płyt podłogowych. Roboty malarsko - tapeciarskie obejmują: nanoszenie powłok malarskich w różnych technikach z uwzględnieniem różnego rodzaju podłoża, tapetowanie powierzchni. Roboty posadzkarskie obejmują: wykonywanie posadzek z drewna, płytek lastrykowych, płytek ceramicznych, płytek z tworzyw sztucznych, wykładzin rulonowych z tworzyw sztucznych oraz posadzek bezspoinowych. Roboty okładzinowe obejmują: wykonywanie okładzin ściennych z materiałów drewnianych, ceramicznych, kamiennych oraz z tworzyw sztucznych. Monter zabudowy i robót wykończeniowych w budownictwie przeprowadza konserwację i naprawy powłok malarskich, tapet, posadzek i okładzin; dokonuje przedmiaru tych robót obliczając zapotrzebowanie materiałowe oraz rozlicza koszty ich wykonania.

Montera zabudowy i robót wykończeniowych w budownictwie winna charakteryzować odpowiedzialność i zdyscyplinowanie, a także dokładność przy wykonywaniu zadania, co jest podstawą jakości i trwałości wykonanej pracy. Powinno go cechować wyczucie proporcji, piękna i estetyki, co ma wpływ na efekt końcowy jego pracy.

Monter zabudowy i robót wykończeniowych w budownictwie może być zatrudniony w firmach budowlanych oraz remontowych wykonujących roboty wykończeniowe lub własnej firmie wykonującej roboty wykończeniowe.

W zawodzie monter zabudowy i robót wykończeniowych w budownictwie można wyróżnić grupy stanowisk związanych z: wykonywaniem wykończeniowych robót murarskich, wykonywaniem tynków, wykonywaniem okładzin ściennych, wykonywaniem podłóg, malowaniem, remontami i konserwacją pomieszczeń.

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie monter zabudowy i robót wykończeniowych w budownictwie jest przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

• montowania systemów suchej zabudowy;
• wykonywania robót malarskich;
• wykonywania robót tapeciarskich;
• wykonywania robót posadzkarskich;
• wykonywania robót okładzinowych.

Kwalifikacja:

BUD.08. Montaż konstrukcji budowlanych

Czas trwania nauki: 3 lata

Opis zawodu

Monter konstrukcji budowlanych może wykonywać prace w zakresie montażu konstrukcji metalowych, konstrukcji żelbetowych i konstrukcji drewnianych. Z pracami tymi związane są również konserwowanie i remontowanie konstrukcji budowlanych, składowanie elementów konstrukcyjnych, montaż niezbędnych rusztowań.

Kariera

Monter konstrukcji budowlanych wykonuje swoje zadania zawodowe w małych firmach wykonawczych, zatrudniających niewielkie zespoły pracownicze, a także w dużych przedsiębiorstwach budowlano-montażowych.

Przedmioty realizowane w ramach programu nauczania

Przedmioty ogólnokształcące przewidziane dla szkół ponadpodstawowych oraz przedmioty zawodowe: budownictwo ogólne, dokumentacja techniczna, konstrukcje budowlane, język obcy zawodowy, działalność gospodarcza w budownictwie.

Egzaminy

Nauka na kierunku kończy się zewnętrznym egzaminem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe organizowanym w naszej szkole. Uzupełnieniem dyplomu jest suplement w języku polskim i angielskim zawierający opis kompetencji zawodowych.

Stolarz to rzemieślnik, który wykonuje z drewna meble lub elementy potrzebne w budownictwie i wykończeniu wnętrz. Tak jak większość zawodów rzemieślniczych nie cieszy się on wysokim statusem społecznym w Polsce, ale ma długą tradycję. Pierwszy cech stolarski założono pod koniec XV wieku w Krakowie.

Najważniejsze zadania stolarza to:

•  wykonywanie i konserwacja elementów drewnianych używanych w budownictwie (np. schodów, drzwi, okien, parkietów, szaf wnękowych)
• wykonywanie i konserwacja mebli zwykłych oraz ozdobnych
• wykonywanie i konserwacja drewnianych przedmiotów codziennego użytku (np. ramy do obrazów, instrumenty muzyczne)
• odnawianie i konserwacja drewnianych antyków

Czynności, które stolarz wykonuje w trakcie pracy:

• wycinanie elementów drewnianych
• łączenie elementów za pomocą kleju, śrub, gwoździ lub zszywek
• szlifowanie
• heblowanie
• frezowanie
• oklejanie mebli
• lakierowanie, bejcowanie lub malowanie powierzchni drewnianych
• montowanie mebli i przymocowywanie ich do ścian

Zawód stolarza wymaga przede wszystkim zdolności manualnych niezbędnych przy wykonywaniu niemal każdej z czynności w tym zawodzie. Ważna jest również wyobraźnia przestrzenna, zdolności matematyczne potrzebne przy wykonywaniu obliczeń(także dobra znajomość geometrii), umiejętność sporządzania i odczytywania rysunków technicznych, dokładność i cierpliwość. Jeśli chodzi o cechy fizyczne stolarz powinien być silnym, zdrowym człowiekiem z dobrym wzrokiem i umiejętnością rozróżniania barw.

W czasie pracy stolarz musi koncentrować się na wykonywanej czynności ponieważ używa wielu niebezpiecznych urządzeń i preparatów chemicznych. Szczególnie niebezpieczeństwo stwarzają ręczne narzędzia i obrabiarki do drewna, które w wyniku nieostrożnego użytkowania mogą powodować urazy rąk, które w skrajnych przypadkach mogą zakończyć się amputacją koniczyn. Niebezpieczne są również opiłki i odpady drewna powodujące zwłaszcza podrażnienia błon śluzowych i oczu. Środki chemiczne mogą wywoływać uczulenia lub zatrucia oparami. Z kolei wysiłek fizyczny oraz wielogodzinna praca w niewygodnej pozycji może być powodem bólów kręgosłupa i choroby zwyrodnieniowej stawów. Dodatkowo szkodliwym czynnikiem jest hałas.

Stolarze mogą pracować na placach budowy, w dużych fabrykach mebli, małych zakładach stolarskich lub własnych warsztatach

Absolwent trzyletniej branżowej szkoły I stopnia uzyskuje tytuł zawodowy stolarza po potwierdzeniu kwalifikacji: DRM.15. Wytwarzanie wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych.

Podział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym, umożliwiającym uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji stosownie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji. Wspólne kwalifikacje mają zawody kształcone na poziomie branżowej szkoły I i technikum, np.: dla zawodu stolarz wyodrębniona została kwalifikacja DRM.15. Wytwarzanie wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych, która stanowi podbudowę kształcenia w zawodzie technik technologii drewna. Inną grupą wspólnych efektów dotyczących obszaru zawodowego są efekty stanowiące podbudowę kształcenia w zawodach pokrewnych.

Absolwent szkoły prowadzącej kształcenie w zawodzie stolarz po potwierdzeniu kwalifikacji w zakresie kwalifikacji DRM.15. Wytwarzanie wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych może uzyskać dyplom zawodowy technik technologii drewna po potwierdzeniu kwalifikacji DRM.50. Organizacja i prowadzenie procesów przetwarzania drewna i materiałów drewnopochodnych oraz uzyskaniu wykształcenia średniego lub średniego branżowego.

Stolarz wykonuje wyroby z drewna i tworzyw drzewnych. Do wyrobów z drewna i tworzyw drzewnych zaliczają się np.: meble, okna, drzwi, schody, okładziny

ścienne, trumny, sanki, zabawki itp. Stolarz czyta i analizuje rysunki złożeniowe, zestawieniowe i wykonawcze, na ich podstawie wykonuje elementy. Sam również sporządza szkice robocze wyrobów, połączeń i złączy stolarskich. Klasyfikuje materiały z drewna i tworzyw drzewnych.

Egzaminy

Nauka na kierunku kończy się zewnętrznym egzaminem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe organizowanym w naszej szkole. Uzupełnieniem dyplomu jest suplement w języku polskim i angielskim zawierający opis kompetencji zawodowych.

Zastanawiasz się, czy praca piekarza to coś dla Ciebie? Jeśli w ogóle myślisz o tym, najpewniej oznacza to, że masz pewną smykałkę do wypieków. To dobrze – bo jest to z pewnością zawód dla osób z pasją. Czy jednak wiesz, jak zostać piekarzem? I czy masz świadomość tego, jak wygląda ta praca? Zapoznaj się ze wszelkimi niezbędnymi informacjami na ten temat i zaplanuj ścieżkę swojej kariery zawodowej!

Czym się zajmuje piekarz (Zakres obowiązków):

• wykonywanie ciast z różnych rodzajów mąk i ziaren
• wykonywanie czynności związanych z dzieleniem ciast i kształtowaniem kęsów
• prowadzenie rozrostu i wypieku pieczywa
• wykonywanie czynności pomocniczych dotyczących planowania wielkości i asortymentu produkcji, transportu, przygotowania surowców, czynności przed i po wypieku pieczywa
• przygotowywanie i przekazywanie pieczywa do wysyłki i sprzedaży

Wymagania

Piekarz powinien posiadać co najmniej wykształcenie zasadnicze zawodowe oraz odbytą praktykę. Podkreśla się, że prawdziwy piekarz legitymuje się przynajmniej stopniem czeladnika oraz na bieżąco śledzi nowoczesne technologie i radzi sobie z obsługą nowoczesnych maszyn. Dodatkowo na tym stanowisku wskazane jest przejście szkolenia w zakresie obowiązujących przepisów sanitarno-higienicznych.

Wymagana jest dobra sprawność fizyczna oraz sensomotoryczna niezbędna do oceny surowców oraz gotowego wyrobu. Umiejętności te gwarantuje ostrość wzroku, rozróżnianie barw, czucie smakowe i dotykowe oraz dobre powonienie. Piekarz powinien mieć także sprawne ręce i palce.

kwalifikacje zawodowe:

• branża spożywcza 
• SPC.03. Produkcja wyrobów piekarskich

symbol cyfrowy zawodu: 751204

Absolwent szkoły w zawodzie piekarz powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych w zakresie kwalifikacji SPC.03. Produkcja wyrobów piekarskich:

1) magazynowania surowców piekarskich, dodatków do żywności i materiałów pomocniczych;

2) przygotowania surowców i sporządzania półproduktów piekarskich;

3) dzielenia ciasta i kształtowania kęsów na wyroby piekarskie;

4) przeprowadzania rozrostu kęsów oraz wypieku pieczywa;

5) ekspedycji gotowych wyrobów.

Możliwości podnoszenia kwalifikacji w zawodzie

Absolwent szkoły w zawodzie piekarz po potwierdzeniu kwalifikacji SPC.03. Produkcja wyrobów piekarskich może uzyskać dyplom zawodowy w zawodzie technik technologii żywności po potwierdzeniu kwalifikacji SPC.07. Organizacja i nadzorowanie produkcji wyrobów spożywczych oraz uzyskaniu wykształcenia średniego lub średniego branżowego.

Egzaminy

Nauka na kierunku kończy się zewnętrznym egzaminem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe organizowanym w naszej szkole. Uzupełnieniem dyplomu jest suplement w języku polskim i angielskim zawierający opis kompetencji zawodowych.

Myślisz o karierze elektryka? Kim tak naprawdę jest elektryk?

Zastanawiasz się nad tym, jak zostać elektrykiem? Przyjrzymy się najpierw najprostszemu, a zarazem najbardziej złożonemu zagadnieniu, czyli temu, kim tak naprawdę jest elektryk?

Elektryk to wykwalifikowany rzemieślnik, który projektuje, instaluje, konserwuje oraz naprawia systemy elektryczne i produkty używane w budynkach mieszkalnych, firmach, fabrykach, dosłownie, wszędzie tam, gdzie możemy znaleźć urządzenia elektryczne i gniazda kontaktowe. Elektrycy pracują wewnątrz i na zewnątrz budynków, zapewniając bezpieczne i niezawodne działanie oświetlenia, sprzętu przemysłowego i wielu innych, często zaawansowanych technologicznie urządzeń.

Na rynku pracy znajduje się niemała ilość zawodów dostosowanych tylko i wyłącznie pod określone predyspozycje elektryka. Można tutaj wymienić, chociażby elektryków pracujących lokalnie, rozwiązujących problemy elektryczne w domach oraz elektryków, którzy konserwują i naprawiają systemy sterowania, silniki i sprzęt elektryczny w ogólnokrajowych firmach czy ogromnych halach fabrycznych. Możliwości jest wiele, a zawód elektryka to dziedzina, która potrzebna jest, wraz z postępem technologicznym wszędzie tam, gdzie znajdziemy źródła przesyłu energii elektrycznej.

Fryzjer

Zadania i czynności:

Głównym celem pracy fryzjera jest świadczenie usług w zakresie czesania, strzyżenia,koloryzacji i pielęgnacji włosów oraz golenia i strzyżenia zarostu. Pracę rozpoczyna od oceny stanu zdrowia włosów i skóry głowy i w razie konieczności stosuje odpowiednią kurację pielęgnacyjno – leczniczą. Polega ona na nałożeniu na włosy odpowiednich preparatów, masowanie i nacieranie nim głowy, robienie okładów na włosy oraz kąpieli

leczniczych. Często wykorzystuje do tego specjalistyczne aparaty do nawilżania i nagrzewania. Przed przystąpieniem do pracy, fryzjer zabezpiecza garderobę klienta i po konsultacji, zgodnie z sugestiami klienta projektuje fryzurę, biorąc pod uwagę jej kształt i kolor. Profesjonalista przy doborze fryzury kieruje się często charakterem pracy klienta, jego osobowością lub kolorytem cery. Aby nadążyć za modą, fryzjer musi śledzić na bieżąco

trendy w modzie i w technikach fryzjerskich. Powinien uczestniczyć w pokazach, szkoleniach w celu zaznajomienia się i przyswojenia nowych technik stosowanych we fryzjerstwie, a w szczególności w pielęgnowaniu i farbowaniu włosów. Coraz częściej fryzjer wykorzystuje w swojej pracy komputer, i to nie tylko pod kątem opisywania bieżącej działalności, ale także np. w celu komputerowego doboru fryzury. Fryzjer -stylista posługuje się w pracy nożyczkami, grzebieniami, degażówkami, szczotkami, wałkami, suszarkami ręcznymi, gofrownicami do falowania i prostowania

włosów, lokówkami. Można wyróżnić następujące specjalności: fryzjer damski, męski, fryzjer perukarz, a ostatnio coraz bardziej popularny fryzjer specjalizujący się w strzyżeniu i pielęgnacji sierści zwierząt.Fryzjer strzyże włosy używając różnego rodzaju nożyczek, brzytew oraz maszynek do

strzyżenia. Modeluje fryzurę za pomocą grzebieni, szczotek, wałków i suszarki ręcznej, wykorzystując różne techniki modelowania. Do zadań fryzjera należy też farbowanie lub rozjaśnianie włosów i odrostów oraz odbarwianie włosów ufarbowanych, które polega na dobraniu i nałożeniu na włosy odpowiednich preparatów i czuwaniu nad zachodzącym procesem. Fryzjer wykonuje też trwałą ondulację, polegającą na poddawaniu nawiniętych na odpowiednie wałki włosów pod działanie specjalnie do tego celu przeznaczonych preparatów przez określony czas, w zależności od rodzaju włosów i pożądanego stopnia ich skręcenia. Fryzjer utrwala fryzury (np. przy użyciu lakieru) oraz wczesuje zrobione z naturalnych włosów uzupełnienia (ogony, treski i tupety). Osoba pracująca w tym zawodzie wykonuje też zabiegi pielęgnacyjno - lecznicze włosów i skóry głowy: masaż, nacieranie, okłady i kąpiele. Stosuje preparaty leczniczo-kosmetyczne oraz specjalistyczne aparaty do nawilżania i nagrzewania.

Fryzjer męski dodatkowo zajmuje się zarostem klienta. Strzyże brodę i wąsy oraz je modeluje i nadaje odpowiedni kształt. Przy golenia zarostu korzysta z brzytwy, narzędzi brzytwopodobnych i maszynek do golenia. Oprócz tego stosuje kompresy, masaże i kosmetyki pielęgnujące skórę twarzy. Fryzjer perukarz wykonuje i pielęgnuje wyroby perukarskie. Najpierw przygotowuje materiał w postaci naturalnych włosów, potem projektuje fryzurę w razie potrzeby koloryzuje włosy, a następnie wykonuje perukę, treskę lub tupet za pomocą specjalistycznych narzędzi. Zajmuje się także czyszczeniem i praniem peruk.

Do stałych obowiązków fryzjera należy ostrzenie, czyszczenie i odkażanie narzędzi i przyborów, konserwowanie używanego sprzętu oraz usuwanie drobnych usterek. Ponadto musi dbać o utrzymanie czystości na stanowisku pracy i w salonie fryzjerskim oraz przestrzegać przepisów sanitarnych i bhp. Powinien także na bieżąco wyposażać stanowisko pracy w niezbędne narzędzia, przybory i materiały.

Możliwości zatrudnienia:

Fryzjerzy mogą znaleźć zatrudnienie zarówno w niewielkich prywatnych zakładach, jak i dużych działających w sieciach lub pod patronatem firm kosmetycznych. Fryzjer może także szukać pracy w szpitalach, więzieniach i w wojsku. W zawodzie pozostają tylko najlepsi. Rynek szybko weryfikuje ich umiejętności i predyspozycje do wykonywania zawodu. Dobrym sposobem na zatrudnienie może być własna działalność gospodarcza.

Wymaga to jednak posiadania zasobów finansowych na zakup sprzętu, kosmetyków i opłacenie wynajmu lokalu.

Zawody pokrewne:

- charakteryzator

-kosmetyczka

- manicurzystka

- pedicurzystka

- stylista

- wizażysta

- groomer

Egzaminy

Nauka na kierunku kończy się zewnętrznym egzaminem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe organizowanym w naszej szkole. Uzupełnieniem dyplomu jest suplement w języku polskim i angielskim zawierający opis kompetencji zawodowych.