Profile Branżowa Szkoła I Stopnia Akademii Rzemiosła i Przedsiębiorczości przy Politechnice Opolskiej Opole

Branżowa Szkoła I Stopnia       czas nauki= 3 lata

Zawód magazynier -logistyk

Magazynier-logistyk to osoba, która zatrudniona jest w celu prowadzenia magazynu, która wykonuje lub nadzoruje czynności związane z działalnością takiego miejsca; przyjmuje, przechowuje i wydaje produkty, materiały i surowce, realizuje przepływy wszystkich dóbr i informacji w magazynie, zarządza dokumentacją i ewidencją magazynową, prowadzi procesy przedprodukcyjne, która jest dziś niezbędna w prawidłowym procesie przygotowania wysyłki i obsługi klienta. Magazynier-logistyk musi dbać o towar, który znajduje się pod jego opieką i chronić go przed pożarem, kradzieżą, zalaniem, szkodnikami, zepsuciem i zniszczeniem. Powinien także pilnować terminów przechowywania i utrzymywać czystość w pomieszczeniach magazynowych.

Zawód magazynier -logistyk umożliwia zdobycie kwalifikacji z zakresu obsługi różnych magazynów, zarówno przyprodukcyjnych, dystrybucyjnych jak i spedycyjnych

Czym się zajmuje magazynier-logistyk?

-przyjmuje i wydaje towary z magazynu oraz je przechowuje,

-prowadzi dokumentację magazynową przy użyciu programów komputerowych lub metodami tradycyjnymi,

-układa przyjęte towary w magazynie, zabezpiecza je przed zepsuciem, zniszczeniem i kradzieżą,

-oznakowuje składowane towary,

-przestrzega terminów ważności i trwałości towarów oraz terminów zwrotu opakowań,

-dba o porządek i czystość w magazynie,

-bierze udział w inwentaryzacjach,

-przyjmuje reklamacje wadliwych towarów,

-ponosi odpowiedzialność materialną za powierzone mu towary i środki,

-nadzoruje pracę osób zatrudnionych w magazynie,

-monitoruje zasoby magazynowe.

Miejscami pracy magazyniera-logistyka są: firmy logistyczne, produkcyjne posiadające różne typy magazynów; centra logistyczne;terminale kontenerowe; centra dystrybucyjne; firmy produkcyjne, handlowe i usługowe,prowadzenie własnej działalności gospodarczej, własne firmy handlowe.

Akademia Rzemiosła i Przedsiębiorczości przy Politechnice Opolskiej zapewnia każdemu uczniowi branżowej szkoły I stopnia praktykę zawodową w najlepszych zakładach rzemieślniczych, mikro ,małych i średnich przedsiębiorstwach naszego regionu, tak aby nasi uczniowie i absolwenci znaleźli zatrudnienie, oraz praktyki zagraniczne w ramach projektów europejskich.

Branżowa Szkoła I Stopnia       czas nauki= 3 lata

Zawód kierowca-mechanik

Kierowca- mechanik prowadzi pojazdy samochodowe lub zespoły pojazdów zgodnie z posiadanymi uprawnieniami, a także wykonuje obsługę i niezbędne naprawy pojazdów samochodowych. Jego praca polega głównie na wykonywaniu usług przewozowych w transporcie krajowym lub międzynarodowym, z zachowaniem zasad bezpieczeństwa obowiązujących w transporcie drogowym.

Absolwent szkoły prowadzącej kształcenie w zawodzie kierowca -mechanik powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych : przygotowania do kierowania pojazdami samochodowymi w zakresie niezbędnym do uzyskania prawa jazdy kategorii B, C oraz kwalifikacji wstępnej;  oceniania stanu technicznego środków transportu drogowego; wykonywania prac związanych z obsługą środków transportu drogowego; wykonywania prac związanych z przewozem drogowym rzeczy.

Kierowca- mechanik będzie mógł pracować w firmach transportowych związanych z przewozem osób i towarów, będzie przygotowany do prowadzenia własnej działalności gospodarczej jako kierowca mechanik, a także na wielu innych stanowiskach, gdzie potrzebna jest wiedza ogólnotechniczna.

Akademia Rzemiosła i Przedsiębiorczości przy Politechnice Opolskiej zapewnia każdemu uczniowi branżowej szkoły I stopnia praktykę zawodową w najlepszych zakładach rzemieślniczych, mikro ,małych i średnich przedsiębiorstwach naszego regionu, tak aby nasi uczniowie i absolwenci znaleźli zatrudnienie, oraz praktyki zagraniczne w ramach projektów europejskich.

Nasze praktyki zawodowe – gwarancją twojego sukcesu na rynku pracy.

 Uczniom Branżowej Szkoły I Stopnia dajemy możliwość kształcenia u naszego partnera Toyoty Szic w Opolu w zawodach branży mechanicznej przy użyciu najnowszego sprzętu, wyposażenie pracowni zawodowych- sprzęt i urządzenia stosowane przy budowie napędów hybrydowych, organizację praktyk i staży uczniowskich, wizyt studyjnych oraz realizację wspólnych projektów we współpracy z Politechniką Opolską.

Branżowa Szkoła I Stopnia   zawód ślusarz  czas nauki= 3 lata

Ślusarz jest pracownikiem zajmującym się ręczną lub z wykorzystaniem elektronarzędzi obróbką metali. Zawód, dawniej rzemiosło, w którego zakres wchodzi głównie ręczna obróbka metali na zimno, mająca na celu wykonywanie różnych przedmiotów metalowych, montaż oraz naprawianie urządzeń technicznych. W ślusarstwie wykorzystuje się także proste narzędzia z zasilaniem elektrycznym jak np. wiertarki, polerki, szlifierki ostrzarki, szlifierki kątowe czy spawarka elektryczna.

Zadaniem ślusarza jest ręczna lub ręczno-maszynowa obróbka metalu. Ślusarze wyrabiają m.in. zamki, klucze, detale maszyn, okucia do drzwi i okien. Ślusarz zajmuje się również obróbką skrawaniem. Ślusarz wykonuje wszystkie operacje ślusarskie jak: trasowanie, cięcie (blach, prętów, rur), prostowanie, piłowanie, wiercenie, gwintowanie, spawanie, klejenie i lutowanie. Wykonuje wiele czynności prostych z dziedziny plastycznej i cieplnej (kucie, hartowanie itd.). Przeprowadza demontaż mechanizmów i po naprawie dokonuje ich montażu.

Główne zadania zawodowe ślusarza:

• wykonywanie elementów maszyn i urządzeń metodą obróbki ręcznej i maszynowej,
• naprawianie elementów maszyn i urządzeń,
• wykonywanie połączeń,
• konserwowanie elementów maszyn, urządzeń i narzędzi.

Potencjalne miejsca pracy ślusarza to zakłady: usługowe naprawy sprzętu domowego, przemysłu metalowego, obsługi technicznej, naprawcze, przedsiębiorstwa zajmujące się wytwarzaniem i eksploatacją wyrobów technicznych w branży metalowej. Firmy zajmujące się obróbką metali, konstruujące i budujące maszyny

Akademia Rzemiosła i Przedsiębiorczości przy Politechnice Opolskiej zapewnia każdemu uczniowi branżowej szkoły I stopnia praktykę zawodową w najlepszych zakładach rzemieślniczych, mikro ,małych i średnich przedsiębiorstwach naszego regionu tak aby nasi uczniowie i absolwenci znaleźli zatrudnienie, oraz praktyki zagraniczne w ramach projektów europejskich.

fryzjer   Branżowa Szkoła I Stopnia      czas nauki= 3 lata

Fryzjer to rzemieślnik zajmujący się strzyżeniem włosów, ich pielęgnacją, układaniem, farbowaniem, myciem, dekoloryzacją zgodnie z życzeniem klienta . Fryzjerstwo jednak nie sprowadza się tylko do znajomości technik fryzjerskich i trendów. Jest połączeniem umiejętności, kreatywności, wiedzy na temat tego, co jest modne i właściwego podejścia do klienta. Dobry fryzjer powinien być gotowy na zaproponowanie nowej fryzury czy koloru włosów, a nawet na przeprowadzenie totalnej metamorfozy klienta i to także z własnej inicjatywy. Wtedy fryzjer tworzy coś nowego, kreuje nowy wizerunek. Można powiedzieć, że jest artystą.

Absolwent szkoły w zawodzie fryzjer powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

• prowadzenia konsultacji z klientem dotyczącej wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych włosów,
• doradzania w zakresie doboru koloru i odpowiedniej fryzury,
• wykonywania pielęgnacji włosów i skóry głowy,
• wykonywania trwałego i nietrwałego odkształcania włosów,
• wykonywania strzyżenia włosów i formowania zarostu,
• wykonywania zmiany koloru włosów,
• wykonywania stylizacji fryzur

Fryzjer znajdzie zatrudnienie w prywatnych salonach fryzjerskich lub w takich, które należą do sieci salonów, może też pracować w teatrze, na planie zdjęciowym, w telewizji, przy pokazie mody czy w studiu fotograficznym lub otworzyć własną działalność gospodarczą.

Akademia Rzemiosła i Przedsiębiorczości przy Politechnice Opolskiej zapewnia każdemu uczniowi naszej branżowej szkoły I stopnia praktykę zawodową w najlepszych zakładach fryzjerskich naszego regionu tak aby nasi uczniowie i absolwenci znaleźli zatrudnienie, oraz praktyki zagraniczne w ramach projektów europejskich.

Jakie kompetencje miękkie są ważne w pracy fryzjera?

- kreatywność,

-wyobraźnia przestrzenna,

 -umiejętność pracy pod presją czasu,

 -odporność na stres,

 -umiejętność łatwego nawiązywania kontaktów z innymi,

 -umiejętność pełnego skoncentrowania się na pracy,

- podzielność uwagi,

-cierpliwość,

 -życzliwość,

 -wyrozumiałość.

Nasze praktyki zawodowe – gwarancją twojego sukcesu na rynku pracy.

Ucz się od mistrzów fryzjerstwa

Branżowa Szkoła I Stopnia   zawód cukiernik    czas nauki= 3 lata

Cukiernik to osoba, która wykonuje czynności związane z wypiekiem ciast i ciastek. Do głównych obowiązków tego pracownika należy: produkcja wszelkiego rodzaju wyrobów cukierniczych, a także rozliczanie przyjętych i wydanych surowców, organizowanie własnego stanowiska pracy i stanowisk pracy podległych pracowników.

Akademia Rzemiosła i Przedsiębiorczości przy Politechnice Opolskiej zapewnia każdemu uczniowi naszej branżowej szkoły I stopnia praktykę zawodową w najlepszych zakładach rzemieślniczych, mikro ,małych i średnich przedsiębiorstwach naszego regionu tak aby nasi uczniowie i absolwenci znaleźli zatrudnienie, oraz praktyki zagraniczne w ramach projektów europejskich.

Nasze praktyki zawodowe – gwarancją twojego sukcesu na rynku pracy.

 Branżowa Szkoła I Stopnia       czas nauki= 3 lata

SPRZEDAWCA (522301)

Sprzedawca obsługując nabywców bezpośrednio (w handlu metodą tradycyjną) lub pośrednio (w handlu metodą samoobsługową i preselekcji) zajmuje się detaliczną sprzedażą produktów. To zawód, który wiąże się z potrzebą ciągłego kontaktu z klientem. Podstawowym zadaniem sprzedawców jest zawsze sprawna i kulturalna obsługa klienta, oparta na dobrej znajomości branży, w której sprzedawca jest zatrudniony.

Najbardziej charaktery styczne czynności sprzedawcy to: informowanie kupujących o cenach i właściwościach towarów oraz ich walorach użytkowych, odpowiednie zapakowanie sprzedanego towaru, wypisywanie paragonów i inkasowanie należności za sprzedany towar. Poza tym, sprzedawca ma za zadanie orientować się w potrzebach klientów i zabiegać o zaopatrzenie punktu sprzedaży (sklepu) w towary najbardziej przez nich poszukiwane. Ponadto Sprzedawca dokonuje systematycznego   przeglądu   magazynowanych towarów, dba o ich właściwą konserwację i utrzymanie wartości.

Sprzedawca może być zatrudniony w przedsiębiorstwie uspołecznionym, firmie prywatnej, może również prowadzić własną firmę, w której zatrudnia pracowników lub sam wykonuje wszystkie czynności od zaopatrzenia, sprzedaży, do końcowych rozliczeń finansowo-ekonomicznych firmy.

Branżowa Szkoła I Stopnia       czas nauki= 3 lata

KRAWIEC (753105)

Krawiec zajmuje się konfekcjonowaniem wyrobów odzieżowych. Główne zadania zawodowe to: rozpoznawanie materiałów odzieżowych i określanie ich zastosowania na podstawie właściwości; dobieranie fasonu odzieży do typu sylwetki klienta; interpretowanie rysunków żurnalowych i modelowych oraz wykonanie prostych projektów plastycznych; konstruowanie i modelowanie form odzieży zgodnie z zamówieniem klienta, eksploatowanie maszyn szwalniczych np. overlock, stębnówka, guzikarka, dziurkarka i urządzeń odzieżowych: pras i manekinów prasowalniczych; obsługiwanie programów komputerowych wspomagających realizację zadań zawodowych, wykonanie i montowanie węzłów technologicznych odzieży, wykonanie różnych asortymentów odzieży z materiałów odzieżowych dla wszystkich grup wiekowych; wykonanie przeróbek i napraw wyrobów odzieżowych; zorganizowanie stanowiska pracy zgodnie z zasadami ergonomii oraz bezpieczeństwa i higieny pracy w procesie produkcji odzieży, zorganizowanie własnej działalności gospodarczej związanej z produkcją odzieży; współdziałanie z innymi pracownikami.

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie krawiec jest przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

• konstruowania i modelowania wyrobów odzieżowych zgodnie z zamówieniem klienta;
• dobierania materiałów odzieżowych i dodatków do wyrobu odzieżowego;
• obsługiwania maszyn i urządzeń stosowanych podczas wytwarzania wyrobów odzieżowych;
• wykonywania wyrobów odzieżowych;
• świadczenia usług związanych z przeróbką i naprawą wyrobów odzieżowych.

Akademia Rzemiosła i Przedsiębiorczości przy Politechnice Opolskiej zapewnia każdemu uczniowi branżowej szkoły I stopnia praktykę zawodową w najlepszych zakładach rzemieślniczych, mikro ,małych i średnich przedsiębiorstwach naszego regionu tak aby nasi uczniowie i absolwenci znaleźli zatrudnienie, oraz praktyki zagraniczne w ramach projektów europejskich.

 Branżowa Szkoła I Stopnia       czas nauki= 3 lata

Mechanik pojazdów samochodowych to osoba, która dokonuje przeglądu oraz napraw samochodów i innych pojazdów mechanicznych. Mechanik pojazdów samochodowych konserwuje, wykonuje obsługę techniczną i naprawia silniki oraz zespoły i układy mechaniczne w samochodach osobowych, ciężarowych, autobusach, motocyklach i innych pojazdach silnikowych, z użyciem urządzeń diagnostycznych oraz narzędzi ślusarskich i monterskich.

Do zadań mechanika pojazdów samochodowych należy:

-przyjmowanie pojazdów do przeglądu lub naprawy oraz sporządzanie protokołów przyjęcia; -sprawdzanie działania pojazdu oraz jego zespołów za pomocą urządzeń diagnostycznych;

-ustalanie i usuwanie usterek w zespołach i układach pojazdów;

-dokonywanie wymiany płynów eksploatacyjnych pojazdu

-sprawdzanie i ustawianie zbieżności kół pojazdu;

-kontrolowanie i ustawianie świateł pojazdu;

-wykonywanie prac demontażowo-montażowych, naprawa i regulacja zespołów i podzespołów pojazdu, w tym: silnika i skrzyni biegów, sprzęgła, układu hamulcowego, kierowniczego, zawieszenia i innych;

-mycie oraz czyszczenie części i podzespołów, dorabianie i dopasowywanie części nieznormalizowanych;

-sprawdzanie jakości wykonanych prac obsługowo-naprawczych poprzez jazdę próbną oraz za pomocą urządzeń diagnostycznych;

-organizowanie, eksploatacja i utrzymywanie w czystości stanowiska pracy z zachowaniem zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska;

-wykonywanie rozliczeń kosztów obsługi i napraw.

Akademia Rzemiosła i Przedsiębiorczości przy Politechnice Opolskiej zapewnia każdemu uczniowi branżowej szkoły I stopnia praktykę zawodową w najlepszych zakładach rzemieślniczych, mikro ,małych i średnich przedsiębiorstwach naszego regionu tak aby nasi uczniowie i absolwenci znaleźli zatrudnienie, oraz praktyki zagraniczne w ramach projektów europejskich.

Mechanik pojazdów samochodowych może być zatrudniony w fabryce samochodów, jednak najczęstszym miejscem jego pracy jest warsztat lub serwis samochodowy. Mechanicy pracują na stacjach obsługi pojazdów samochodowych, w przedsiębiorstwach produkujących pojazdy i ich podzespoły, w salonach sprzedaży samochodów i instytucjach zajmujących się obrotem częściami samochodowymi, w przedsiębiorstwach transportu samochodowego, w przedsiębiorstwach doradztwa technicznego dotyczącego motoryzacji, w firmach zajmujących się likwidacją i recyklingiem pojazdów samochodowych, mogą również prowadzić własny warsztat mechaniki pojazdowej.

Elektromechanik

Posiadacz dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe w zawodzie elektromechanik, symbol cyfrowy 741201, w którym wyodrębniono kwalifikację EE.04. Montaż i obsługa maszyn i urządzeń elektrycznych, potrafi:

-montować maszyny i urządzenia elektryczne,

-montować osprzęt maszyn i urządzeń elektrycznych,

-wykonywać pomiary mechaniczne i elektryczne,

-określać stan techniczny maszyn i urządzeń,

-wykonywać czynności konserwacyjne maszyn i urządzeń,

-obsługiwać maszyny i urządzenia elektryczne,

-lokalizować uszkodzenia w maszynach i urządzeniach,

-wymieniać uszkodzone części maszyn i urządzeń elektrycznych,

-stosować prawa elektrotechniki do obliczania obwodów elektrycznych i elektronicznych,

           w zakresie wykonywanych zadań zawodowych

przestrzegać zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosować przepisy ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska,

-udzielać pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy oraz stanach zagrożenia i zdrowia i życia,

-stosować przepisy prawa pracy, przepisy prawa dotyczące ochrony danych osobowych, prawa autorskiego oraz

 -przepisy prawa dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej

posługiwać się językiem obcym w zakresie realizowanych zadań zawodowych.

Elektromechanik to zawód przyszłości, stawiający ciągle nowe wyzwania i dający możliwości samorealizacji i dużej satysfakcji z wykonywanej pracy. Przemysł elektryczny należy do intensywnie rozwijającej się gałęzi gospodarki w naszym kraju.

Elektromechanicy należą do grupy poszukiwanych pracowników. Rynek pracy oczekuje na profesjonalnych pracowników o wysokich kwalifikacjach zawodowych. Ze względu na spełniane funkcje produkcyjne i usługowe, absolwenci tego zawoduznajdują zatrudnienie przede wszystkim w:

 - przedsiębiorstwach przemysłowych

• przedsiębiorstwach obsługowo-naprawczych
• przedsiębiorstwach przemysłowych
• innych działach gospodarki, zajmujących się wytwarzaniem i eksploatacją urządzeń elektrycznych
• Osoby przedsiębiorcze mogą tworzyć własne jednoosobowe firmy.

Branżowa Szkoła I Stopnia       czas nauki= 3 lata

LAKIERNIK SAMOCHODOWY 

Lakiernik samochodowy przeprowadza remonty i renowacje powierzchni nadwozi samochodowych, czyszcząc je, nakładając powłoki ochronne, wyrównujące i dekoracyjne, posługując się narzędziami prostymi oraz urządzeniami mechanicznymi, np. szlifierkami, pistoletami natryskowymi.

 Lakiernik posiada:

• umiejętność posługiwania się przyrządami pomiarowymi, narzędziami specjalnymi
• znajomość podstaw rysunku technicznego
• wiedzę odnośnie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy
• wiedzę dotyczącą przepisów ruchu drogowego
• zna budowę i zasadę działania silników spalinowych,
• zna budowę pojazdów samochodowych i ich podzespołów
• potrafi wykonywać pomiary nadwozi samochodowych
• posiada umiejętność wykonywania zabezpieczeń antykorozyjnych
• potrafi wykonywać naprawy blacharskie i przygotować nadwozie lub jego elementy do lakierowania
• posiada umiejętność wykonywania połączeń zgrzewanych, spawanych klejonych i lutowych
• posiada umiejętność nanoszenia powłok lakierniczych oraz ich wykończenia.

Wybrane zadania zawodowe:

• oczyszczanie mechaniczne powierzchni (za pomocą szczotek drucianych, papieru ściernego, szlifierek mechanicznych);
• odrdzewianie za pomocą środków chemicznych (fosol);
• odtłuszczanie za pomocą środków zmydlających i organicznych (rozpuszczalniki, rozcieńczalniki, benzyna ekstrakcyjna);
• wyrównywanie powierzchni kitami szpachlowymi;
• wygładzanie powierzchni i matowienie (papierem ściernym i szlifierkami mechanicznymi);
• gruntowanie (pokrywanie powierzchni emalią gruntową), jedno-lub wielowarstwowe;
• suszenie zagruntowanej powierzchni w temperaturze odpowiedniej dla emalii gruntowej;
• usuwanie usterek powstałych w czasie gruntowania (zacieki, kurz) papierem ściernym oraz odpylanie;
• mycie powierzchni gruntu benzyną ekstrakcyjną i przecieranie gazą pyłochłonną;
• nakładanie natryskowe emalii dekoracyjnej, jedno-lub wielowarstwowe, na przygotowaną powierzchnię (metodą pneumatyczną, hydrodynamiczną i elektrostatyczną);
• suszenie lub wypalanie w zależności od stosowanej emalii;
• usuwanie powstałych usterek (pęcherzyków i drobnych wtrąceń) za pomocą papieru ściernego;
• polerowanie powierzchni za pomocą past polerskich;
• mycie karoserii środkami zawierającymi substancje woskowe.

Akademia Rzemiosła i Przedsiębiorczości przy Politechnice Opolskiej zapewnia każdemu uczniowi naszej branżowej szkoły I stopnia praktykę zawodową w najlepszych zakładach rzemieślniczych, mikro ,małych i średnich przedsiębiorstwach naszego regionu tak aby nasi uczniowie i absolwenci znaleźli zatrudnienie, oraz praktyki zagraniczne w ramach projektów europejskich.

Branżowa Szkoła I Stopnia zawód mechanik motocyklowy    czas nauki= 3 lata

Mechanik motocyklowy to nowy zawód, który pojawił się w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. Obecnie usługi w zakresie serwisu oraz napraw motocykli zaliczają się do prężnie rozwijającej się dziedziny gospodarczej.

Statystyki liczby zarejestrowanych motocykli wskazują na rosnącą popularność tych pojazdów wśród użytkowników dróg.

W obliczu rozrastającej się dynamicznie liczby motocykli i skuterów oraz powiększającej się liczby zakładów obsługujących tę grupę pojazdów, konieczne staje się zapewnienie wykwalifikowanych kadr do serwisowania, dokonywania przeglądów, konserwacji i napraw.

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie mechanik motocyklowy powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

 - diagnozowania motocykli;

 - obsługi i użytkowania motocykli;

 - naprawy motocykli.

Mechanik motocyklowy może pracować w fabrykach i montowniach motocykli przy wszystkich etapach procesu technologicznego produkcji dwuśladów, w serwisach technicznych obsługi motocykli i skuterów, zakładach usługowo-naprawczych itd. Może też prowadzić własny warsztat naprawy, regulacji i wyceny używanych motocykli.

Branżowa Szkoła I Stopnia       czas nauki= 3 lata

 BLACHARZ SAMOCHODOWY (721306)

Najkrócej mówiąc naprawiam te części samochodu, które są zbudowane z blachy. Klienci zgłaszają się do mojego warsztatu, jeśli ich auta ucierpiały np. podczas wypadku albo stłuczki, albo skorodowały, czyli zardzewiały. Niektóre uszkodzone elementy karoserii trzeba wyklepać, czyli przywrócić im kształt sprzed wgniecenia, inne trzeba połączyć ze sobą poprzez lutowanie, zgrzewanie, spawanie, klejenie albo nitowanie. Czasami mam okazję remontować karoserię zabytkowych samochodów, dlatego przydaje mi się wiedza z historii motoryzacji, np. żeby wiedzieć, jaki kształt powinny mieć konkretne części, z czego bywały wykonywane i gdzie mają być zamontowane. 

 Blacharz samochodowy posiada:

• umiejętność posługiwania się przyrządami pomiarowymi, narzędziami specjalnymi,
• znajomość podstaw rysunku technicznego,
• wiedzę odnośnie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy,
• wiedzę dotyczącą przepisów ruchu drogowego,
• zna budowę i zasadę działania silników spalinowych,
• zna budowę pojazdów samochodowych i ich podzespołów,
• potrafi wykonywać pomiary nadwozi samochodowych,
• posiada umiejętność wykonywania zabezpieczeń antykorozyjnych,
• potrafi wykonywać naprawy blacharskie i przygotować nadwozie lub jego elementy do lakierowania,
• posiada umiejętność wykonywania połączeń zgrzewanych, spawanych klejonych i lutowych,
• posiada umiejętność nanoszenia powłok lakierniczych oraz i wykończenia.

Akademia Rzemiosła i Przedsiębiorczości przy Politechnice Opolskiej zapewnia każdemu uczniowi naszej branżowej szkoły I stopnia praktykę zawodową w najlepszych zakładach rzemieślniczych, mikro ,małych i średnich przedsiębiorstwach naszego regionu tak aby nasi uczniowie i absolwenci znaleźli zatrudnienie, oraz praktyki zagraniczne w ramach projektów europejskich.

Kucharz

Posiadacz dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe w zawodzie kucharz, w którym wyodrębniono kwalifikację TG.07.Sporządzanie potraw i napojów, potrafi:

−przestrzegać procedur zapewniających bezpieczeństwo zdrowotne żywności,

−stosować zasady racjonalnej gospodarki żywnością,

−oceniać żywność na etapie magazynowania, procesu technologicznego i ekspedycji,−przechowywać surowce, półprodukty i wyroby kulinarne,

−użytkować maszyny i urządzenia do przechowywania żywności oraz sporządzania i ekspedycji potraw i napojów,

−dobierać surowce i półprodukty do sporządzania potraw i napojów,

−przygotowywać potrawy i napoje zgodnie z recepturą,

−porcjować, dekorować oraz wydawać potrawy i napoje,

−przestrzegać zasad racjonalnego żywienia,

–stosować programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań zawodowych,

            w zakresie wykonywanych zadań zawodowych:

–przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska oraz wymagań ergonomii,

–udzielać pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy oraz w stanach zagrożenia zdrowia i życia,

–stosować przepisy prawa dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej, prawa pracy oraz ochrony danych osobowych,

–posługiwać się językiem obcym oraz korzystać z obcojęzycznych źródeł informacji

Kucharz sporządza różnego rodzaju potrawy, ciasta, napoje, desery z zastosowaniem narzędzi, maszyn i urządzeń w zakładach gastronomicznych i przedsiębiorstwach zajmujących się przygotowywaniem i produkcją wyrobów i półproduktów kulinarnych. Planuje i organizuje pracę w kuchni.

Praca: Po ukończeniu możesz pracować w restauracjach, hotelach, hostelach, ośrodkach wypoczynkowych, sanatoriach i innych publicznych miejscach żywienia, na statkach, w pociągach i prywatnych domach. Masz też możliwość założenia własnej działalności gospodarczej. 

 Możliwości zatrudnienia:

• wszelkiego rodzaju podmioty gospodarcze zajmujące się prowadzeniem działalności gastronomicznej: bary szybkiej obsługi, punkty małej gastronomii, szpitale, szkoły,
• przedszkola, internaty,
• stołówki prowadzone przez zakłady pracy,
• restauracje, kawiarnie, hotelowe zakłady gastronomiczne,
• przedsiębiorstwa zajmujące się produkcją wyrobów i półproduktów spożywczych.

Branżowa Szkoła I Stopnia       czas nauki= 3 lata

Piekarz

Możliwości zatrudnienia:

• zakłady piekarskie - rzemieślniczych i przemysłowych,
• zakładach gastronomicznych oraz w punktach zbytu pieczywa.
• placówki handlowe prowadzące wypiek pieczywa.
• cukiernie
• samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą.

Absolwent tego kierunku po ukończeniu szkoły będzie umiał:

• przygotowywać surowce do produkcji wyrobów piekarskich,
• sporządzać półprodukty piekarskie,
• dzielić ciasta i kształtować kęsy na wyroby piekarskie,
• przeprowadzić rozrost oraz wypiek pieczywa,
• obsługiwać maszyny i urządzenia stosowane w produkcji wyrobów piekarskich.

 Zdobyte umiejętności zawodowe: 

Absolwent:

• Pozna proces wypiekania chleba i innych wyrobów produkcji piekarskiej,
• Nauczy się obsługi maszyn i urządzeń wykorzystywanych w produkcji piekarskiej,
• Dowie się, jak założyć i prowadzić własną piekarnię oraz jak być w tym lepszy od konkurencji,
• Nauczy się wykorzystywać receptury wypiekania chleba i innych wyrobów piekarskich,
• Nauczy się wykonywać czynności pomocnicze dotyczące planowania wielkości i asortymentu produkcji.
• Pozna czynności związane z przygotowywaniem i przekazywaniem pieczywa do wysyłki i sprzedaży.

 Inne interesujące informacje o zawodzie

• Uczeń jest jednocześnie pracownikiem młodocianym w rozumieniu kodeksu pracy
• Okres nauki wlicza się do stażu pracy
• Za każdy miesiąc pracy otrzymuje wynagrodzenie oraz ma  opłaconą składkę emerytalną i zdrowotną
• Zdobywa doświadczenie zawodowe,
• Jest przygotowany do samodzielnego założenia i prowadzenia własnej działalności
• Jest to zawód, na który istnieje duże zapotrzebowanie na rynku pracy oraz daje podstawę do dalszego kształcenia i uzyskiwania dodatkowych kwalifikacji przydatnych na rynku pracy.

Piekarze nie mają problemu ze znalezieniem pracy!

Zadania zawodowe:

• ocenianie przydatności produkcyjnej surowców podstawowych i pomocniczych;
• ustalanie zapotrzebowania na surowce do produkcji;
• przygotowywanie surowców do produkcji;
• wytwarzanie ciast na różne rodzaje pieczywa w określonych warunkach techniczno-organizacyjnych piekarni;
• dzielenie ciasta na kęsy, formowanie kęsów, prowadzenie rozrostu uformowanych kęsów ciasta na różne rodzaje pieczywa;
• wypiekanie rozrośniętych kęsów ciasta w różnych typach pieców piekarskich;
• schładzanie, krojenie i pakowanie pieczywa;
• ocenianie stopnia dojrzałości półproduktów piekarskich do dalszego przerobu;
• ocenianie jakości półproduktów i pieczywa, jej zgodności z wymogami przepisów technologicznych i norm;
• zapobieganie powstawaniu wad pieczywa i odstępstw od określonej normatywnie jakości;
• obsługiwanie maszyn i urządzeń występujących w piekarniach;
• ocenianie sprawności techniczno-technologicznej maszyn i urządzeń piekarskich;
• utrzymywanie porządku i czystości na stanowiskach pracy oraz przestrzeganie zasad bhp i ppoż.;
• organizowanie i nadzorowanie pracy brygad produkcyjnych;
• prowadzenie rozliczeń technologicznych zużycia surowców do produkcji pieczywa i dokumentacji produkcyjnej;
• utrzymywanie stałej współpracy z kierownictwem zakładu, służbami zaopatrzenia.

Akademia Rzemiosła i Przedsiębiorczości przy Politechnice Opolskiej zapewnia każdemu uczniowi naszej branżowej szkoły I stopnia praktykę zawodową w najlepszych zakładach rzemieślniczych, mikro ,małych i średnich przedsiębiorstwach naszego regionu tak aby nasi uczniowie i absolwenci znaleźli zatrudnienie, oraz praktyki zagraniczne w ramach projektów europejskich.

Branżowa Szkoła I Stopnia  przetwórca mięsa   czas nauki= 3 lata

Przetwórca mięsa wykonuje czynności produkcyjno-technologiczne związane z rozbiorem mięsa, jego magazynowaniemi i przygotowywaniem do dystrybucji oraz związane z produkcją przetworów mięsnychi tłuszczowych. W zawodzie przetwórca mięsa szczególnie ważna jest staranność, precyzyjność i sprawność sensomotoryczna (zmysł, smak i wrażliwość węchowa), które są niezbędne przy ocenie organoleptycznej produkowanych wyrobów.

Głównym zadaniem przetwórcy mięsa jest produkowanie szerokiego asortymentu wędzonek, kiełbas, wędlin podrobowych i produktów blokowych, konserw, tłuszczów jadalnych oraz produkowanie mięsa do handlu z zachowaniem zasad bezpieczeństwa zdrowotnego żywności.

Przetwóca mięsa potrafi:

-dobierać i przygotowywać surowce, półprodukty, dodatki i materiały pomocnicze do procesu produkcji wyrobów mięsnych i tłuszczowych oraz oceniać ich jakość;

-stosować normy, instrukcje i receptury w procesie produkcji wyrobów mięsnych i tłuszczowych;

-produkować wyroby mięsne i tłuszczowe zgodnie z zaplanowanym procesem technologicznym, przepisami prawa oraz systemami zapewniania bezpieczeństwa zdrowotnego żywności, GMP;

-użytkować maszyny, urządzenia, sprzęt pomocniczy i aparaturę kontrolno-pomiarową zgodnie z instrukcją obsługi;

-magazynować surowce, półprodukty i wyroby gotowe, przestrzegając warunków przechowywania;

-przygotowywać mięso i wędliny do konfekcjonowania i dystrybucji.

Absolwent kierunku może być zatrudniony w zakładach przemysłu mięsnego oraz małych zakładach wędliniarskich, masarniach, garmażerniach. Jest przygotowany do prowadzenia własnej działalności gospodarczej w branży mięsnej.

Kelner

Posiadacz dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe w zawodzie kelner, potrafi:

–stosować procedury zapewniające jakość usług i bezpieczeństwo zdrowotne żywności,

–nakrywać stoły konsumenckie zgodnie z zamówieniem gości, menu przyjęcia lub imprezy,

–doradzać gościom w wyborze potraw i napojów oraz przyjmować i rejestrować ich zamówienia,

–obsługiwać gości stosując różne techniki podawania potraw i napojów oraz organizować obsługę przyjęć i usług cateringowych,

–przygotowywać, porcjować i dekorować potrawy w obecności gości,

–dobierać urządzenia, sprzęt i zastawę stołową oraz przygotowywać miejsca realizacji usług gastronomicznych,

–opracowywać oferty usług gastronomicznych oraz planować i oceniać ich wykonanie,

–kalkulować i rozliczać koszty usług gastronomicznych oraz prowadzić ich dokumentację,

–stosować branżowe programy komputerowe wspomagające realizację zadań zawodowych,

            w zakresie wykonywanych zadań zawodowych:

–przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska oraz wymagań ergonomii,

–udzielać pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy oraz w stanach zagrożenia zdrowia i życia,

–stosować przepisy prawa dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej, prawa pracy oraz ochrony danych osobowych,

–posługiwać się językiem obcym oraz korzystać z obcojęzycznych źródeł informacji,

–organizować pracę małego zespołu.

Do zadań zawodowych kelnera należy: 

- profesjonalna obsługa klientów lokalu od momentu ich wejścia, aż do opuszczenia go,

- powitanie gości, wybór stolika, przedstawienie menu, udzielenie wszelkich informacji odnośnie serwowanych potraw i napojów,

- przyjęcie zamówienia i jego odpowiednie zrealizowanie, 

- przyniesienie zamówionych potraw i dodatków oraz odpowiednie podanie ich do stołu,

- sprawowanie ciągłego nadzoru nad klientami i reagowanie na każde wezwanie,

- przedstawienie rachunku i przyjmowanie zapłaty,

- odpowiednie pożegnanie klientów i zachęcenie ich do ponownego odwiedzenia tego miejsca,

- przygotowanie lokalu do przyjęcia gości,

- nakrywanie do stołu, 

- dbanie o czystość zastawy i sztućców,

- nadzór nad jakością podawanych potraw.

Jakie masz perspektywy zatrudnienia?

Wszelkiego rodzaju instytucje, związane z gastronomią, hotele, restauracje, kawiarnie, puby lub dyskoteki. Kelnerzy mogą także pracować dla firm cateringowych.

Absolwenci tego kierunku potrafią przygotować salę do obsługi konsumentów, nakrywać i dekorować stoły, serwować zamówione potrawy i napoje oraz udzielać porad w zakresie ich doboru. Profesjonalnie obsługują różne przyjęcia, kongresy, targi, bankiety, spotkania, konferencje. Są odpowiedzialni za odpowiednie przyjęcie gości, właściwą atmosferę w zakładzie gastronomicznym, są „żywą reklamą” zakładu gastronomicznego.

Murarz-tynkarz zajmuje się wznoszeniem ścian z cegieł, kamieni, elementów betonowych, gipsowych, ceramicznych i innych materiałów budowlanych, nakładaniem warstw tynkarskich (wapiennych, cementowych, żywicznych, alabastrowych); wykonuje schody, filary oraz stropy, układa na ścianach okładziny, wykuwa otwory oraz sporządza zaprawy murarskie i tynkarskie.

GŁÓWNE ZADANIA ZAWODOWE

Murarz-tynkarz potrafi:

  -posługiwać się dokumentacją techniczną i wykonawczą oraz wytycznymi dotyczącymi wykonywania robót;

  -przygotowywać zaprawy i betony oraz masy tynkarskie sposobem ręcznym i mechanicznym;

 - dobierać narzędzia, sprzęt i maszyny do robót murarskich i tynkarskich;

 - wykonywać mury zbrojone pełne z różnych materiałów, mury wielowarstwowe i inne;

 - licować ściany cegłą licówką, okładzinami ceramicznymi, kamieniami naturalnymi;

  -przygotowywać podłoża pod tynki, wykonywać oraz naprawiać tynki wewnętrzne i zewnętrzne;

  -osadzać stolarkę okienną i drzwiową oraz elementy ślusarki budowlanej;

  -ustalać zakres i czas trwania robót, oceniać jakość robót murarskich i tynkarskich.

Murarze współpracują z większością specjalistów zatrudnionych na budowie: projektantami, inspektorami nadzoru budowlanego, kierownikami budów, cieślami, monterami instalacji sanitarnych, elektrykami itp.

Branżowa Szkoła I Stopnia     monter zabudowy i robót wykończeniowych w budownictwie czas nauki= 3 lata

Monter zabudowy i robót wykończeniowych w budownictwie (712905)

Monter zabudowy i robót wykończeniowych w budownictwie wykonuje w obiektach budowlanych: montaż suchej zabudowy, roboty malarsko-tapicerskie oraz roboty posadzkarskie i okładzinowe. Montaż suchej zabudowy obejmuje: wykonywanie ścianek działowych, sufitów podwieszanych oraz wykonywanie obudów konstrukcji dachowych, a także montaż okładzin ściennych i płyt podłogowych. Roboty malarsko-tapicerskie obejmują: nanoszenie powłok malarskich w różnych technikach z uwzględnieniem różnego rodzaju podłoża, tapetowanie powierzchni. Roboty posadzkarskie obejmują: wykonywanie posadzek z drewna, płytek lastrykowych, płytek ceramicznych, płytek z tworzyw sztucznych, wykładzin z tworzyw sztucznych oraz posadzek bez spoinowych. Roboty okładzinowe obejmują: wykonywanie okładzin ściennych z materiałów drewnianych, ceramicznych, kamiennych oraz z tworzyw sztucznych. Monter zabudowy i robót wykończeniowych w budownictwie przeprowadza konserwację i naprawy powłok malarskich, tapet, posadzek i okładzin; dokonuje przedmiaru tych robót obliczając zapotrzebowanie materiałowe oraz rozlicza koszty ich wykonania.

Montera zabudowy i robót wykończeniowych w budownictwie winna charakteryzować odpowiedzialność i zdyscyplinowanie, a także dokładność przy wykonywaniu zadania, co jest podstawą jakości i trwałości wykonanej pracy. Powinno go cechować wyczucie proporcji, piękna i estetyki, co ma wpływ na efekt końcowy jego pracy.

Monter zabudowy i robót wykończeniowych w budownictwie może być zatrudniony w firmach budowlanych oraz remontowych wykonujących roboty wykończeniowe lub własnej firmie wykonującej roboty wykończeniowe.

W zawodzie monter zabudowy i robót wykończeniowych w budownictwie można wyróżnić grupy stanowisk związanych z: wykonywaniem wykończeniowych robót murarskich, wykonywaniem tynków, wykonywaniem okładzin ściennych, wykonywaniem podłóg, malowaniem, remontami i konserwacją pomieszczeń.

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie monter zabudowy i robót wykończeniowych w budownictwie jest przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

• montowania systemów suchej zabudowy;
• wykonywania robót malarskich;
• wykonywania robót tapeciarskich;
• wykonywania robót posadzkarskich;
• wykonywania robót okładzinowych.

Akademia Rzemiosła i Przedsiębiorczości przy Politechnice Opolskiej zapewnia każdemu uczniowi naszej branżowej szkoły I stopnia praktykę zawodową w najlepszych zakładach rzemieślniczych, mikro ,małych i średnich przedsiębiorstwach naszego regionu tak aby nasi uczniowie i absolwenci znaleźli zatrudnienie, oraz praktyki zagraniczne w ramach projektów europejskich.

Branżowa Szkoła I Stopnia       czas nauki= 3 lata

STOLARZ (752205)

Zawód stolarza wymaga przede wszystkim zdolności manualnych niezbędnych przy wykonywaniu niemal każdej z czynności w tym zawodzie. Ważna jest również wyobraźnia przestrzenna, dokładność i cierpliwość. Jeśli chodzi o cechy fizyczne stolarz powinien być silnym, zdrowym człowiekiem z dobrym wzrokiem i umiejętnością rozróżniania barw.

Podczas nauki zawodu uczeń nabywa umiejętności:

-rozpoznawania gatunków drewna oraz właściwego doboru drewna i materiałów drewnopochodnych do wykonania różnych wyrobów;

• oceny brakarskiej gatunków drewna i wartości technicznej drewna oraz materiałów drewnopochodnych;
• trasowania i ręcznej obróbki; przerzynania, strugania, dłutowania, wiercenia, klejenia, okleinowania, montowania, wykańczania;
• właściwego doboru narzędzi stolarskich do wykonania prac stolarskich i umiejętności posługiwania się tymi narzędziami;
• obsługi i właściwego przygotowania do pracy podstawowych obrabiarek drewna; piły tarczowe i taśmowe, strugarki, frezarki, wiertarki i inne;
• wykonywania płyt metodą klejonego drewna oraz połączeń drewna stosowanych w meblarstwie i stolarce budowlanej z wykorzystaniem obróbki ręcznej i maszynowej;
• właściwego przygotowania powierzchni wyrobów okleinowanych, nakładania oklein sposobem ręcznym oraz z zastosowaniem urządzeń mechanicznych;
• montażu mebli oraz stolarki budowlanej i wykańczania ich powierzchni z zakryta strukturą drewna oraz z widoczną struktura drewna (na mat, połysk i półpołysk);
• okuwania wyrobów stolarskich różnego typu okuciami;
• wykonywania elementów i przedmiotów o charakterze galanterii;
• naprawiania i odświeżania mebli i wyrobów stolarki budowlanej;
• organizacji stanowiska pracy; właściwego dobór narzędzi i materiałów;
• racjonalnego i oszczędnego wykorzystywania materiałów i posługiwania się technologiami przyjaznymi dla środowiska naturalnego człowieka;
• stosowania w ramach wykonywanej pracy przepisów bhp, ochrony przeciwpożarowej środków ochrony osobistej.

Jakie kompetencje miękkie są ważne w pracy stolarza?

  -cierpliwość,

  -dokładność,

 - kreatywność,

  -wyczucie estetyki.

Pracę znajdziesz na placach budowy, w dużych fabrykach mebli, małych zakładach stolarskich rzemieślniczych.

Branżowa Szkoła I Stopnia       czas nauki= 3 lata

TAPICER (753402)

Tapicer wykonuje zaprojektowane tapicerowane części nowych mebli i kompletów mebli, tapicerowane części wyposażenia środków transportowych (np. siedzenia samochodowe), sprzętu sportowego (maty, piłki, urządzenia treningowe), tapicerskie prace dekoracyjne związane z urządzaniem wnętrz mieszkalnych (wyciszanie drzwi, obijanie ścian, upinanie i mocowanie firan, kotar itp.), salonów wystawowych, scenografii teatralnej (formowanie, upinanie i zawieszanie kotar, draperii, kurtyn itp.), jak również naprawy uszkodzonych lub zużytych tapicerowanych części mebli i sprzętów, łącznie z drobnymi naprawami części konstrukcji.

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie tapicer jest przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

1. Wykonywania wyrobów tapicerowanych i prac dekoratorskich.
2. Wykonywania napraw i renowacji wyrobów tapicerowanych.
3. Wykonywania usług tapicerskich.

Wykonywane przez tapicera czynności wymagają użycia prostych narzędzi ręcznych stolarskich i ślusarskich, maszyn do szycia, przeszywania i rozkroju materiałów tapicerskich oraz zszywaczy tapicerskich 

Akademia Rzemiosła i Przedsiębiorczości przy Politechnice Opolskiej zapewnia każdemu uczniowi branżowej szkoły I stopnia praktykę zawodową w najlepszych zakładach rzemieślniczych, mikro ,małych i średnich przedsiębiorstwach naszego regionu tak aby nasi uczniowie i absolwenci znaleźli zatrudnienie, oraz praktyki zagraniczne w ramach projektów europejskich.

Branżowa Szkoła I Stopnia       czas nauki= 3 lata

Elektryk

Posiadacz dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe w zawodzie elektryk,symbol cyfrowy 741103, w którym wyodrębniono kwalifikację EE.05. Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych,potrafi:

–wykonywać instalacje elektryczne zgodnie z dokumentacją,

–podłączać maszyny i urządzenia elektryczne zgodnie z dokumentacją,

–dokonywać uruchomienia instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych po montażu i konserwacji zgodnie z dokumentacją,

–naprawiać instalacje, maszyny i urządzenia elektryczne,

–wykonywać pomiary parametrów instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych,

–określać elementy i podzespoły, parametry, funkcje i przeznaczenie instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych,

–wykonywać schematy instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych,

–stosować prawa elektrotechniki do obliczania parametrów obwodów elektrycznych i elektronicznych,a ponadto

           w zakresie wykonywanych zadań zawodowych:

–przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska oraz wymagań ergonomii,

–określać zagrożenia związane z występowaniem szkodliwych czynników podczas prac z maszynami, urządzeniami i instalacjami elektrycznymi,

–udzielać pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy oraz w stanach zagrożenia zdrowia i życia,

–posługiwać się językiem obcym oraz korzystać z obcojęzycznych źródeł informacji,

–stosować przepisy prawa dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej, prawa pracy ochrony danych osobowych oraz normalizacji.

Czego uczysz się na zajęciach?

• montowania i uruchamiania maszyn i urządzeń elektrycznych na podstawie dokumentacji technicznej;
• wykonywania i uruchamiania instalacji elektrycznych na podstawie dokumentacji technicznej;
• dobierania, użytkowania, instalowania i obsługiwania maszyn i urządzeń elektrycznych oraz aparatury sterującej i pomiarowej;
• montowania układów zasilania, sterowania, regulacji i zabezpieczeń maszyn i urządzeń elektrycznych na podstawie dokumentacji technicznej;
• instalowania, użytkowania i obsługiwania układów energoelektronicznych;
• określania parametrów technicznych maszyn i urządzeń elektrycznych, instalacji elektrycznych oraz elektroenergetycznych;
• oceniania stanu technicznego maszyn, urządzeń i instalacji elektrycznych po montażu na podstawie pomiarów;
• montowania i sprawdzania działania środków ochrony przeciwporażeniowej na podstawie dokumentacji technicznej;
• planowania kolejności czynności podczas demontażu i montażu maszyn
• i urządzeń elektrycznych;
• wykonywania wymiany zużytych lub uszkodzonych elementów i podzespołów maszyn i urządzeń elektrycznych, układów sterowania i zabezpieczeń;
• stosowania skutecznej ochrony urządzeń elektrycznych przed skutkami zwarć, przeciążeń i przepięć;
• wykonywania pomiarów i diagnozowanie stanu elementów, układów i urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych;
• oceniania jakości wykonanych prac;
• posługiwania się dokumentacją techniczną, rysunkami oraz schematami maszyn i urządzeń elektrycznych;
• posługiwania się oprogramowaniem komputerowym wspierającym wykonywanie zadań zawodowych;
• przestrzegania zasad etyki, ergonomii, bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosowanie przepisów prawa energetycznego, ochrony przeciwpożarowej
• i ochrony środowiska.

Jakie masz perspektywy zatrudnienia?

Pracę znajdziesz w zakładach wytwarzających, przetwarzających i przesyłających energię elektryczną (elektrownie i zakłady energetyczne), eksploatujących energię elektryczną (huty, przemysł wydobywczy, transport kolejowy i wodny, gospodarka komunalna), produkujących maszyny i urządzenia elektroenergetyczne oraz sprzęt elektryczny powszechnego użytku (w tym zakłady rzemieślnicze).

Branżowa Szkoła I Stopnia    kominiarz czas nauki= 3 lata

Zawód KOMINIARZ cieszy się dużym prestiżem i zaufaniem, otrzymuje wysokie wynagrodzenie, a guziki jego munduru są na wagę złota!!!

Kominiarz to osoba zajmująca się kontrolą stanu technicznego kominów wolnostojących, przewodów kominowych oraz podłączeń grzewczych i urządzeń wentyla-cyjnych. Dba o utrzymanie ich w czystości, przeprowadza prace konserwacyjne. Czynności zawodowe wykonuje przy zastosowa-niu podstawowych narzędzi, urządzeń, sprzętu kominiarskiego i aparatury kontrolno-pomiarowej. Może wykonywać drobne prace budowlane remontowo–rozbiórkowe. Wydaje opinie komi-niarskie w zakresie stanu instalacji grzewczo–kominowych oraz wentylacyjnych, jak również ich projektów (pod warunkiem, że ma uprawnienia mistrza kominiarskiego).

GŁÓWNE ZADANIA ZAWODOWE

Kominiarz potrafi:

-sprawdzać przewody kominowe, dymowe i spalinowe oraz wentylacyjne;

-udrażniać i uszczelniać instalacje kominowe;

-usuwać w przewodach kominowych i paleniskach usterki stanowiących zagrożenie bezpieczeństwa budowlanego i ochrony przeciwpożarowej;

-wydawać opinie dotyczące podłączeń palenisk i urządzeń ogrzewczych oraz wentylacyjnych;

-sporządzać opinie lub protokoły nakazujące właścicielom, użytkownikom lub zarządcom budynków usuwanie w określonych terminach usterek i zaniedbań grożących niebezpieczeństwem powstania pożaru, wybuchu gazu oraz zatrucia spalinami.

MOŻLIWOŚCI ZATRUDNIENIA

Kominiarz może poszukiwać zatrudnienia w jednej z prywatnych firm kominiarskich, lub otworzyć własną praktykę, po uzyskaniu niezbędnych uprawnień, o których mowa wyżej.

Jakie cechy powinien mieć kominiarz?

Zawód kominiarza jest zawodem, który wymaga odpowiednich cech od kandydata zamierzającego objąć niniejsze stanowisko. Kominiarz musi się odznaczać sprawnością fizyczną, ponieważ bardzo często prace przez niego wykonywane będą prowadzone na wysokości. Ponadto, powinna cechować do skrupulatność i rzetelność działań. Nieodzowne jest także nieustanne zdobywanie wiedzy, pozwalające przeprowadzać kontrole również w nowoczesnych przewodach wentylacyjnych oraz kominowych.

Predyspozycje zdrowotne do wykonywania zawodu:

  -dobrze rozwinięty zmysł równowagi, bo moją pracę wykonuję i wewnątrz budynków, i na dachach,

 - dobra kondycja fizyczna,

  -dobry wzrok,

  -sprawny słuch i węch,

 - koordynacja wzrokowo-ruchowa,

  -sprawność manualna.

Branżowa Szkoła I Stopnia   kamieniarz  czas nauki= 3 lata

Kamieniarstwo zaliczane jest jako zawód rzemieślniczy, który jako jeden z nielicznych właściwie nigdy nie był i nadal nie jest zagrożony brakiem zapotrzebowania. Niezależnie od czasów, potrzebowaliśmy kamiennych wyrobów w przeszłości, potrzebujemy ich obecnie i będziemy z nich korzystać także w przyszłości.

Zawód kamieniarz jest nieustająco popularny, daje szerokie możliwości zatrudnienia, od obróbki kamienia, poprzez montaż wyrobów z kamienia, aż po renowację i konserwację kamiennych elementów architektonicznych.

Kamieniarz wykonuje obróbkę ręczną i mechaniczną różnego rodzaju kamieni naturalnych i sztucznych. Wykonuje, montuje i osadza kamienne elementy w obiektach budowlanych i nagrobkowych oraz wykonuje ich renowację i konserwację.

Kamieniarz wykonuje elementy budowlane (m.in. mury, schody, gzymsy, nadproża, obramowanie okien i drzwi), detale architektoniczne (pilastry i attyki), elementy małej architektury (fontanny, rzeźby ogrodowe, gazony kwiatowe, kule oraz inne elementy), nagrobki i okładziny kamienne.

Kamieniarz musi umieć posługiwać się różnego rodzaju dłutami, wiertłami oraz narzędziami do polerowania i szlifowania kamienia.

GŁÓWNE ZADANIA ZAWODOWE

Kamieniarz potrafi:

  -kwalifikować surowiec lub półfabrykaty do dalszej produkcji;

  -wykonywać wzorniki i przeciwwzorniki do trasowania różnorodnych elementów;

  -roztarasowywać bloki kamienne lub półfabrykaty na elementy;

  -wykonywać elementy kamienne wielościenne o kształtach skomplikowanych według rysunków technicznych, szczegółów architektonicznych

 - odkuwać napisy ryte i wypukłe różną techniką w zależności od rodzaju i twardości materiału, wielkości i kroju odkuwanych liter;

 - frezować i toczyć elementy kamienne za pomocą wszelkiego rodzaju frezarek i tokarek kamieniarskich;

  -wykonywać prace związane z odkuwaniem elementów rzeźbiarskich oraz rzeźb ornamentalnych i figuralnych w różnego rodzaju skałach osadowych.

Branżowa Szkoła I Stopnia   drukarz offsetowy  czas nauki= 3 lata

Drukarz offsetowy to specjalista branży poligraficznej, który wykonuje offsetowe formy drukowe, przygotowuje do drukowania maszyny offsetowe, prowadzi procesy drukowania offsetowego, kontroluje jakość wykonanych odbitek oraz przeprowadza konserwację offsetowych maszyn drukujących.

GŁÓWNE ZADANIA ZAWODOWE

Drukarz offsetowy potrafi:

– mocować i naprężać obciągi cylindra gumowego, regulować położenie formy drukowej na cylindrze drukowym, sprawdzać położenia cylindra dociskowego;

– ustawiać samonakładak maszyny arkuszowej do odpowiedniego formatu podłoża drukowego;

– sprawdzić w maszynach zwojowych mechanizmy zamocowywania, napędu i hamowania roli papieru, automatu zmieniającego rolę papieru oraz wszystkie inne mechanizmy;

– przygotowywać farby o odpowiedniej barwie i konsystencji;

– przygotowywać zespół zwilżający formę drukową;

– uruchamiać próbnie maszynę i sprawdzać poszczególne etapy pracy;

– oceniać próbne odbitki pod względem jakości druku i zgodności z oryginałem, korygować pracę maszyny i farb użytych do drukowania;

– prowadzić i nadzorować drukowanie właściwe;

– wykonywać druk połączony z innymi technikami (typografia, wklęsłodruk, brązowanie i inne);

– czyścić i konserwować obsługiwane maszyny.

 Branżowa Szkoła I Stopnia  pracownik obsługi hotelowej   czas nauki= 3 lata

Pracownik obsługi hotelowej to zawód, który umożliwia poznanie zasad funkcjonowania wszystkich działów hotelu i dlatego jest świetnym startem do rozpoczęcia kariery w hotelarstwie.

Absolwent będzie posiadał przygotowanie zawodowe w zakresie:

  -obsługi gości wyjeżdżających i przyjeżdżających do hotelu

  -utrzymywania czystości i porządku w jednostkach mieszkalnych

  -przygotowania i podawania śniadań

 - organizacji usług dodatkowych, np. konferencji wesel, eventów

  -planowania własnej kariery zawodowej

Pracownik obsługi hotelowej może podjąć pracę jako:

  -kelner/barman

  -pracownik służby pięter

  -pracownik ds. organizacji usług

  -pracownik ruchomej bazy hotelarskiej: lotniczej, morskiej, kolejowej

   lub prowadzić działalność gospodarczą na własny rachunek

Branżowa Szkoła I Stopnia  zawód elektromechanik pojazdów samochodowych   czas nauki= 3 lata

Elektromechanik pojazdów samochodowych to osoba, która posiada podstawowe wiadomości z budowy i obsługi pojazdów ale także umiejętności w zakresie diagnostyki i naprawy elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych.

Praca w tym zawodzie polega na kontrolowaniu stanu technicznego zespołów i układów elektrycznych i mechanicznych, przeprowadzaniu ich regulacji i konserwacji oraz diagnozowaniu usterek, miedzy innymi za pomocą zebrania danych z wielu kontrolnych czujników elektronicznych i z pamięci komputera pokładowego pojazdu. Ponadto elektromechanik demontuje i montuje instalacje, układy elektryczne i mechaniczne lub ich elementy, dokonuje napraw lub wymiany zużytych części.

Czym się zajmuje elektromechanik samochodowy?

-diagnozowanie i naprawa systemów sterowania silnikiem oraz układów bezpieczeństwa i komfortu jazdy,

-instalowanie i uruchamianie w samochodzie elektrycznych i elektronicznych urządzeń sterujących, zabezpieczających i sygnalizacyjnych,

-sprawdzanie zapłonu i świateł samochodowych,

-przeprowadzanie konserwacji oraz naprawa uszkodzonych elementów i urządzeń elektrycznych i elektronicznych.

Podczas pracy elektromechanik posługuje się typowymi narzędziami ślusarskimi, kluczami dynamometrycznymi, wkrętakami z napędem elektrycznym i pneumatycznym oraz specjalistycznymi przyrządami pomiarowymi i diagnostycznymi.

Podczas pracy elektromechanik posługuje się typowymi narzędziami ślusarskimi, kluczami dynamometrycznymi, wkrętakami z napędem elektrycznym i pneumatycznym oraz specjalistycznymi przyrządami pomiarowymi i diagnostycznymi.

Elektromechanik pojazdów samochodowych może być zatrudniony w fabryce samochodów lub pracować w warsztacie. Bardzo często najlepsi fachowcy elektrycy prowadzą własne warsztaty i stacje diagnostyczne, gdzie zajmują się tylko elektryką i elektroniką samochodową.

Branżowa Szkoła I Stopnia       czas nauki= 3 lata

MONTER SIECI I INSTALACJI SANITARNYCH (712618)

 Jest to interesujący i potrzebny zawód, na którego zapotrzebowanie nie słabnie. Zawód ten poszukiwany jest na rynku krajowym jak i europejskim. Pracownik w zawodzie montera sieci i instalacji sanitarnych powinien cechować się sumiennością, dokładnością, szybkim tempem pracy przy usuwaniu awarii, zdolnością logicznego myślenia, pomysłowością, samodzielnością w podejmowaniu decyzji, spostrzegawczością, wyobraźnią przestrzenną, zręcznością manualną, szybkim przestawieniem się z jednej czynności na drugą, brakiem lęku wysokości. A także umiejętnością współpracy z innymi współpracownikami i komunikatywnością.

Absolwent kończący szkołę w zawodzie monter sieci i instalacji sanitarnych będzie przygotowany do wykonywania zadań zawodowych w zakresie:

• montowania, naprawiania oraz konserwowania instalacji wodociągowych i kanalizacyjnych oraz instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody,
• montowania, naprawiania oraz konserwowania instalacji wentylacyjnych i klimatyzacyjnych,
• budowania i konserwowania lokalnych oczyszczalni ścieków oraz studni kopanych i wierconych,
• montowania, naprawiania i konserwowania instalacji z pompą ciepła.

Monter sieci i instalacji sanitarnych znajdzie zatrudnienie w:

• przedsiębiorstwach budowlano – montażowych,
• instytucjach gospodarki komunalnej,
• warsztatach rzemieślniczych-administracji domów mieszkalnych,
• zakładach przemysłowych i usługowych,
• może prowadzić własną firmę instalacyjno –montażową.

Branżowa Szkoła I Stopnia  betoniarz- zbrojarz   czas nauki= 3 lata

Betoniarz-zbrojarz to osoba, która wykonuje elementy betonowe lub żelbetonowe do konstrukcji nośnych budowli lub elementów wypełniających budowlę, a także tworzy elementy żelbetonowe dróg, mostów, budowli melioracyjnych i innych. Realizuje zadania związane z budowaniem obiektów inżynierii lądowej i wodnej.

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie betoniarz-zbrojarz jest przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

1) wykonywania i układanie zbrojenia w deskowaniu lub formie,

2) wykonywania mieszanek betonowych,

3) układania i zagęszczania mieszanki betonowej w deskowaniu lub formie oraz pielęgnacji świeżego betonu,

4) wykonywania prac związanych z naprawą elementów betonowych i żelbetowych.

Do głównych zadań wykonywanych przez betoniarzy zbrojarzy należy przygotowanie mieszanek betonowych, siatek i szkieletów zbrojenia oraz wykonywanie elementów betonowych i żelbetowych w różnych obiektach budowlanych. Ponadto montują oni i demontują formy oraz deskowania do wykonywania elementów betonowych i żelbetowych.

Betoniarza zbrojarza powinna cechować sprawność manualna, zmysł równowagi, wyobraźnia przestrzenna, wytrzymałość na długotrwały wysiłek fizyczny, odporność na warunki pogodowe, dokładność i samokontrola.

Branżowa Szkoła I Stopnia  blacharz samochodowy   czas nauki= 3 lata

1. CELE KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie blacharz powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

1. wykonywania wyrobów z blachy;
2. wykonywania pokryć z blachy;
3. wykonywania naprawy i konserwacji wyrobów oraz pokryć z blachy.

Do zadań zawodowych blacharza należy:

 - wykonywanie operacji ślusarskich,

 - wykonywanie podstawowych operacji na obrabiarkach do blach,

 - łączenie blach cienkich za pomocą lutowania cyną, mosiądzem i miedzią,

 - wykonywanie obróbki cieplnej blach,

 - sprawdzenie jakości wykonywanych prac naprawczych,

 - czyszczenie i konserwacja narzędzi, maszyn i urządzeń blacharskich,

 - wykonywanie typowych rozliczeń kosztów wyrobu i usługi,

 - wykonywanie części zespołów blacharskich,

 - łączenie blachy, elementy nadwozi i kabin pojazdów samochodowych,

 - dokonywanie kontroli jakości wykonywanej pracy naprawczej i montażowej. 

Akademia Rzemiosła i Przedsiębiorczości przy Politechnice Opolskiej zapewnia każdemu uczniowi naszej branżowej szkoły I stopnia praktykę zawodową w najlepszych zakładach rzemieślniczych, mikro ,małych i średnich przedsiębiorstwach naszego regionu tak aby nasi uczniowie i absolwenci znaleźli zatrudnienie, oraz praktyki zagraniczne w ramach projektów europejskich.

Dekarz to rzemieślnik trudniący się kryciem dachów, ich konserwacją i naprawą oraz montażem urządzeń służących do odprowadzania wody z powierzchni dachów. Wykonuje także podkłady pod pokrycia dachowe oraz montuje okna dachowe, wyłazy i świetliki.

Praca w tym zawodzie wymaga sprawności fizycznej, sprawności manualnej oraz wytrzymałości na długotrwały wysiłek fizyczny. Do wykonywania pracy niezbędny jest zmysł równowagi, rozróżnianie barw, koordynacja wzrokowo-ruchowa oraz wyobraźnia przestrzenna.

Dekarz może być zatrudniony w przedsiębiorstwach budowlano-montażowych, rzemieślniczych warsztatach remontowo-budowlanych oraz może prowadzić własną działalność gospodarczą.

Branżowa Szkoła I Stopnia       czas nauki= 3 lata

CIEŚLA (711501)

Zawód cieśli związany jest z obróbką drewna.

W odróżnieniu od stolarza albo meblarza cieśla (stolarz budowlany) pracuje w budownictwie i do jego zadań należy wykonywanie konstrukcji drewnianych do szalunków i stemplowań, konstrukcji wieńcowych, więźby dachowej, okien i drzwi.

W pracy wykorzystuje odpowiednie materiały łączące (gwoździe, sworznie, śruby, klamry, pierścienie, jarzma, ściski stalowe, wkładki zębate itp.), za pomocą których spaja przygotowany materiał. Doskonałe opanowanie różnych sposobów łączenia drewna (przez pasowanie, zbijanie, przykręcanie itp.) to najistotniejsza umiejętność w zawodzie cieśli.

Cieśla powinien potrafić bezbłędnie odczytywać rysunki techniczne.Musi znać właściwości i wady różnych gatunków drewna, ponieważ określa ich przydatność do wykonywania różnorodnych konstrukcji (np. inne cechy ma mieć drewno użyte do deskowania form betonowych, inne murarskich). Musi również znać się na środkach chemicznych stosowanych do impregnacji drewna. Cieśla często sam powleka drewno środkami grzybobójczymi, owadobójczymi i uodparniającymi na ogień oraz przeciwdziałającymi przyczepności betonu do drewna.

Praca cieśli wymaga dużej precyzji. Najtrudniejsze jest wykonywanie skomplikowanych konstrukcji drewnianych stropów (np. kopułowych) i łuków (krążyn), ponieważ trzeba wtedy umieć wyginać drewno. Współcześnie cieśla musi znać się na różnych systemach szalunków, również na takich gdzie wykorzystuje się materiały inne niż drewno, np. metalowe.

Akademia Rzemiosła i Przedsiębiorczości przy Politechnice Opolskiej zapewnia każdemu uczniowi branżowej szkoły I stopnia praktykę zawodową w najlepszych zakładach rzemieślniczych, mikro ,małych i średnich przedsiębiorstwach naszego regionu tak aby nasi uczniowie i absolwenci znaleźli zatrudnienie, oraz praktyki zagraniczne w ramach projektów europejskich.

Nasze praktyki zawodowe – gwarancją twojego sukcesu na rynku pracy.

Branżowa Szkoła I Stopnia    mechanik-monter maszyn i urządzeń  czas nauki= 3 lata

Zawód mechanik-monter maszyn i urządzeń należy do bardzo często spotykanych w sferze zatrudnienia. Dominującym układem czynności w zawodzie są prace montażowe i remontowe, które wykonuje pracownik zajmujący się wytwarzaniem, konserwacją, naprawą i eksploatacją maszyn i urządzeń mechanicznych.

Charakteryzując bardziej szczegółowo mechanik-monter maszyn i urządzeń wykonuje prace konserwacyjne, diagnostyczne i naprawcze mające na celu prawidłową i bezpieczną eksploatację maszyn i urządzeń. Podstawowym zadaniem mechanika maszyn i urządzeń do obróbki metali jest zapewnienie utrzymania w pełnej sprawności eksploatacyjnej parku maszynowego w zakładzie. W związku z tym wykonuje zaplanowane przeglądy, konserwacje maszyn i urządzeń w określonym czasie. Na bieżąco analizuje stan techniczny maszyn

i urządzeń. W przypadku wystąpienia awarii maszyny lub urządzenia diagnozuje i określa zakres naprawy. Wykonuje prace demontażowe, weryfikuje stan techniczny części, podzespołów lub zespołów, selekcjonuje części, ustala technologię naprawy uszkodzonych elementów, a następnie montuje. Podczas naprawy korzysta z narzędzi, uchwytów i przyrządów montażowych oraz przyrządów dostosowanych do prac naprawczych. Korzysta również z dokumentacji techniczno-ruchowych producenta maszyn.

Zakres zadań zawodowych mechanika-montera maszyn i urządzeń jest obszerny i zróżnicowany, obejmuje m.in.

  -wykonywanie podstawowych operacji ślusarskich,

  -instalowanie, uruchamianie i przemieszczanie maszyn i urządzeń,

  -wykonywanie i naprawianie typowych części maszyn,

  -przeprowadzanie przeglądów technicznych, napraw bieżących, średnich i głównych maszyn i urządzeń,

  -ocenianie stanu technicznego maszyn i urządzeń z wykorzystaniem badań diagnostycznych,

 -wykonywanie prac montażowych i kontrolnych w cyklu produkcyjnym maszyn i urządzeń,

  -naprawianie i konserwowanie maszyn i urządzeń mechanicznych,

  -kontrolowanie maszyn i urządzeń po naprawie, regulowanie i ustawianie według żądanych parametrów eksploatacyjnych,

 - sporządzanie uproszczonych kalkulacji kosztów wytwarzania i naprawiania maszyn i urządzeń.

Mechanicy-monterzy maszyn i urządzeń znajdują zatrudnienie w małych, średnich i dużych zakładach wymagających montażu, obsługi i naprawy maszyn urządzeń mechanicznych. Zawód ten występuje pod wieloma nazwami, stosowanymi w przemyśle – odpowiadającymi określonym stanowiskom pracy (montażysta, mechanik, ustawiacz, operator różnych urządzeń, konserwator).

Operator obrabiarek skrawających obsługuje i utrzymuje w należytym stanie technicznym nowoczesne maszyny do obróbki skrawaniem. Są to zarówno maszyny sterowane cyfrowo bądź programowo, jak i tradycyjne obrabiarki służące do kształtowania przedmiotów z metalu i tworzyw sztucznych.

Uczniowie kształcący się w tym zawodzie uczą się obsługi i nadzorowania pracy uniwersalnych, półautomatycznych i automatycznych obrabiarek skrawających, takich jak: tokarki, frezarki, szlifierki w tym obrabiarki sterowane numerycznie (komputerowo/CNC).

Działalność zawodowa obejmuje między innymi:

 -przygotowywanie stanowiska pracy (zaznajamianie się z rysunkiem technicznym lub wzorcem, przygotowywanie narzędzi do pracy),

-ustawianie parametrów i nadzorowanie pracy obrabiarek,

 -obsługa frezarek, tokarek i innych obrabiarek sterowanych przy pomocy komputera,

-programowanie obrabiarek,

-wykonywanie i czytanie rysunków technicznych,

-ustalanie korekcji poszczególnych narzędzi zamocowanych w głowicy, w zależności od naddatku i innych czynników wpływających na dokładność obróbki,

-czyszczenie i konserwowanie obsługiwanych maszyn, urządzeń i przyrządów.

Operator obrabiarek skrawających może pracować we wszystkich przedsiębiorstwach produkcyjnych wykorzystujących obróbkę skrawaniem, zajmujących się wytwarzaniem i eksploatacją maszyn i urządzeń mechanicznych, maszyn budowlanych, samochodów i ciągników, zakładach budowy i eksploatacji taboru kolejowego, budowy silników parowych, spalinowych i turbinowych, napędów hydraulicznych, wyposażenia samolotów i śmigłowców, itp.

Branżowa Szkoła I Stopnia       czas nauki= 3 lata

Zawód fotograf

Fotograf to osoba zajmująca się utrwalaniem rzeczywistości, zapisywaniem jej na fotografiach.

Jaki powinien być fotograf, by jego zdjęcia zachwycały? Co w fotografii ważniejsze – artystyczna wizja, kreowanie rzeczywistości, czy rzemieślniczy trud i mrówcza praca włożona w obróbkę zdjęcia? Być fotografem z prawdziwego zdarzenia i móc zawsze pochwalić się swoimi pracami to marzenie każdego z fotografów. Wymaga jednak ono połączenia zarówno artyzmu, jak i tej nieco przyziemnej pracy, jaką stanowi techniczna obróbka zdjęć, czy umiejętność fotografowania odpowiednimi parametrami. Artysta ma coś do przekazania, czymś chce się podzielić, ma jakąś swoją wizję, a z kolei rzemieślnik od zawsze kojarzy się z fachowcem. Te dwie tak skrajnie różne rzeczy w fotografii muszą się przenikać, bo talent, bez odpowiedniego warsztatu jest po prostu niczym. Fotograf ma nie lada zadanie być zawsze kreatywną duszą artystyczną, a jednocześnie myśleć ciągle przyziemnie i technicznie.

Zadania zawodowe fotografa:

-dobieranie materiałów i rekwizytów do aranżacji i kompozycji ujęć fotograficznych

-wykonywanie fotografii portretowych osób lub grup osób

-wykonywanie fotografii reklamowych

-wykonywanie reprodukcji materiałów archiwalnych

-prowadzenie obróbki chemicznej i cyfrowej materiałów fotograficznych

-archiwizacja prac fotograficznych.

Przyszłe miejsca pracy fotografa to: laboratoria fotograficzne usługowe, profesjonalne, przemysł fotooptyczny i optyczny, wydawnictwa i drukarnie, przemysł optoelektroniczny, komputerowy i informatyczny, telewizja i wytwórnie filmowe, agencje reklamowe – m.in. przy projektowaniu gadżetów reklamowych, projektowaniu reklamy zewnętrznej, opracowywaniu animacji, klipów filmowych oraz prezentacji multimedialnych, studia graficzne, filmowe, telewizyjne, studia fotografii cyfrowej, obsługa Internetu i projektowanie witryn WWW, fotoreporter w agencjach prasowych, wydawnictwach gazet i czasopism, laboratoria naukowo-badawcze, kryminalistyczne, medyczne, archeologiczne, geologiczne, ośrodki historyczne, archiwa, muzea, może również prowadzić własną działalność gospodarczą w zakresie usług fotograficznych i szeroko pojętych multimediów.

Aby robić naprawdę dobre zdjęcia, potrzebne jest oczywiście dobre oko, umiejętność dostrzeżenia detali, zatrzymania chwili i wyeksponowania tego, co najważniejsze. Dobry fotograf ma doskonałe wyczucie estetyki, zna bieżące trendy i jest przede wszystkim bardzo cierpliwy. Czasami, aby uzyskać najlepsze ujęcie, potrzeba długich godzin intensywnej pracy. Niejednokrotnie spośród tysiąca ujęć musi wybrać jedno, najlepsze. To wszystko wymaga ogromnej cierpliwości.

Akademia Rzemiosła i Przedsiębiorczości przy Politechnice Opolskiej zapewnia każdemu uczniowi branżowej szkoły I stopnia praktykę zawodową w najlepszych zakładach rzemieślniczych, mikro ,małych i średnich przedsiębiorstwach naszego regionu, tak aby nasi uczniowie i absolwenci znaleźli zatrudnienie, oraz praktyki zagraniczne w ramach projektów europejskich.

Branżowa Szkoła I stopnia mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczych 3 lata

Celem pracy mechanika – operatora pojazdów i maszyn rolniczych jest przygotowanie absolwenta do wykonywania zadań zawodowych związanych z eksploatacją i naprawą pojazdów, środków transportowych, maszyn, urządzeń i narzędzi rolniczych.

Absolwent kończący szkołę w zawodzie mechanik – operator pojazdów i maszyn rolniczych potrafi:

  -wykonywać prace polowe i zabiegi uprawowe,

  -użytkować maszyny i pojazdy rolnicze oraz środki transportu,

  -obsługiwać pojazdy samochodowe i dostawcze do 3,5 t,

  -obsługiwać kombajny zbożowe,

  -naprawiać pojazdy i maszyny rolnicze,

  -prowadzić pojazdy rolnicze i samochodowe, kombajny zbożowe.

Mechanik operator pojazdów i maszyn rolniczych może znaleźć zatrudnienie:

-w firmach transportowych,

- w zakładach diagnostyki i mechaniki rolniczej,

- w serwisach sprzętu rolniczego

Rolnik - Branżowa Szkoła I stopnia - 3 lata

Czym dokładnie zajmuje się rolnik?

Rolnik zajmuje się hodowlą roślin i zwierząt, uprawą ziemi, ogrodów lub sadów.

Można wyróżnić następujące obowiązki, które wykonuje:  prowadzenie produkcji roślinnej i hodowli zwierząt w gospodarstwie rolnym;  współpraca z dostawcami i odbiorcami produkcji roślinnej i zwierzęcej;  uprawa roślin, stosowanie różnych metod zapobiegania i zwalczania chorób, szkodników i chwastów, używanie preparatów chemicznych;  przygotowanie materiału do zasiewu i nawozów do upraw;  karmienie zwierząt w zależności od ich potrzeb, oraz pielęgnacja, dojenie, strzyżenie itp.;  utrzymanie czystości pomieszczeń hodowlanych,  obsługa pojazdów, maszyn, urządzeń i środków technicznych stosowanych w produkcji roślinnej i zwierzęcej;  magazynowanie plonów, przetwarzanie i przygotowanie do sprzedaży; sprzedaż produktów rolnych i zwierząt gospodarskich,  prowadzenie rachunkowości, kalkulowanie kosztów, obliczanie opłacalności produkcji rolniczej.

W jakim miejscach można pracować?

Mogę znaleźć zatrudnienie w dużych gospodarstwach rolnych lub założyć własną działalność gospodarczą.

Osoba pracująca w zawodzie rolnika najczęściej przejmuje i prowadzi gospodarstwo rolne po rodzicach czy dziadkach lub wykonuje pracę w innym zakładzie produkcji rolniczej.

Jednak po ukończeniu szkoły rolniczej nie musisz pracować koniecznie „na roli”. Możesz być zatrudniony w instytucjach związanych z hodowlą roślin, w firmach, które zajmują się produkcją nasion, uprawą sadzonek drzew, krzewów oraz w służbach sanitarnych. Możesz mieć pracę w firmach, które zajmują się zagospodarowaniem terenu, obsługą zieleni i otoczenia.

Co powinienem umieć? 

Muszę znać się na chemii, wiedzieć, jaką budowę mają grunty w moim gospodarstwie i jakich składników potrzebują do wzrostu rośliny, które uprawiam. Muszę wiedzieć, jakie są rodzaje nawozów sztucznych i środków ochrony roślin, które wolno stosować w rolnictwie oraz potrafić prawidłowo je dawkować i odpowiednio rozprowadzać na polach: niektóre rozsypuje się w postaci proszku, inne są w granulkach, jeszcze inne trzeba rozpuścić w wodzie i wykonać oprysk. Muszę pamiętać też o okresach karencji, czyli o tym, ile czasu dane zboże czy warzywo musi “odstać” na polu po użyciu konkretnego środka ochrony roślin, zanim można je zebrać i przeznaczyć do spożycia albo na paszę.

W mojej pracy używam wielu maszyn i urządzeń rolniczych: ciągników, kombajnów, opryskiwaczy, sieczkarni, sadzarek, zgrabiarek, belarek, muszę więc bardzo dobrze znać się na ich obsłudze, potrafić je czyścić, konserwować i naprawiać drobne awarie.

Jako rolnik muszę świetnie znać gatunki roślin uprawnych, ich właściwości i potrzeby, wiedzieć, które mogą, a nawet powinny rosnąć obok siebie, bo np. nawzajem chronią się przed szkodnikami, a których nie należy sadzić na sąsiednich polach, ponieważ np. choroby groźne dla jednego gatunku zagrażają też drugiemu. Muszę też wiedzieć, w jakiej kolejności należy wykonywać prace polowe, kiedy sadzi się lub sieje konkretne rośliny, a kiedy należy je zbierać, w jakich warunkach muszą być przechowywane, żeby długo zachowywały świeżość i właściwy smak.

Ogrodnik - Branżowa Szkoła I Stopnia w Opolu =czas nauki 3 lata

Czym się zajmuję?

Dbam o to, żeby będące pod moją opieką rośliny zdrowo rosły, pięknie kwitły, a jeśli są użytkowe - wydawały obfity plon. Szczegółowy charakter mojej pracy zależy od tego, gdzie jestem zatrudniony. Jeśli pracuję w miejskim zakładzie utrzymania zieleni, zakładam i pielęgnuję zieleńce, kwietniki, klomby i rabaty, nadzoruję sadzenie drzew i krzewów, przeprowadzam niezbędne zabiegi pielęgnacyjne, to znaczy np. przesadzam, nawożę, podlewam czy ścinam trawę przy użyciu odpowiedniego sprzętu. Określam też ilość roślin potrzebnych do obsadzenia klombów, rabat, kwietników czy zieleńców w zależności od tego, jak gęsto powinny być posadzone, żeby pięknie rosły, a zarazem szybko dawały dobry efekt wizualny, innymi słowy, żeby rabata czy kwietnik od razu po posadzeniu ładnie wyglądały, a przy tym długo zachowywały ten wygląd. 

Potrafię rozmnażać rośliny z nasion, poprzez sadzenie zaszczepek, z pędów przybyszowych, aplegier, zrazów, odkładów oraz wiem, kiedy i na jakiej głębokości należy siać i sadzić konkretne gatunki kwiatów i krzewów. Jeśli moje miejsce pracy to gospodarstwo ogrodnicze, dobieram gatunki roślin jagodowych, drzew owocowych albo jarzyn, do rodzaju gleby, na jakim gospodarujemy. To ważne, bo aby rośliny przynosiły obfite plony, muszą rosnąć w odpowiedniej dla nich ziemi. Np. buraki zadowolą się średnio bogatą glebą za to wymagają dużo wody, z kolei cebula potrzebuje lepszych gleb, ale toleruje okresowe susze. 

Ja muszę wiedzieć wszystko o odczynie, wilgotności i zawartości składników odżywczych gleby, na której pracuję. Jeśli widzę, że jakiegoś składnika wyraźnie w niej brakuje, stosuję nawozy naturalne lub sztuczne, aby dostosować ziemię do uprawy. Dbam przy tym o to, żeby nie przesadzić z nawożeniem, bo wtedy rośliny rosną dorodne, ale brakuje im smaku i trwałości. Rozpoznaję i zwalczam szkodniki roślin, choroby grzybowe i wirusowe. Znam się też na ekologicznej uprawie roślin warzywnych, których nie wolno zasilać sztucznymi nawozami, ani opryskiwać chemicznymi środkami ochrony roślin. Opracowuję harmonogramy prac związanych z uprawą roślin sezonowych, doniczkowych, kwiatów ciętych, warzyw, roślin sadowniczych i z pielęgnacją terenów zieleni. 

Główne obowiązki: przygotowanie i dobór narzędzi, maszyn i materiałów niezbędnych do pracy; przygotowanie, utrzymanie i pielęgnacja gleby (odchwaszczanie); nawożenie gleby; nawadnianie gleby; kontrolowanie poziomu nasłonecznienia ogrodu; kontrolowanie poziomu temperatury; wykonywanie zadań związanych z ochroną roślin; praca w oparciu o założenie, że rośliny są żywymi istotami; wykonywanie obowiązków z użyciem narzędzi i maszyn do uprawy gleby; nadzór nad budynkami, wyposażeniem, nawozami i maszynami; stosowanie się do przepisów przeciwpożarowych i BHP, przestrzeganie standardów jakości, szanowanie obowiązujących regulacji prawnych i dbanie o ich przestrzeganie (włącznie z przepisami dotyczącymi przestrzegania higieny); stosowanie się do przepisów prawnych związanych z ochroną środowiska i dbanie o ich przestrzeganie

Monter stolarki budowlanej- Branżowa Szkoła I stopnia w Opolu: czas nauki 3 lata

Czym się zajmuję?

Trudno sobie wyobrazić jakikolwiek budynek: dom, biurowiec czy fabrykę, pozbawiony okien i drzwi. Te elementy zabezpieczają przed włamaniem oraz przed deszczem, wiatrem i śniegiem, a dodatkowo często stanowią ozdobę budowli. Montowanie drzwi i okien, czyli fachowo mówiąc - stolarki budowlanej, to właśnie moje zadanie. Po przyjęciu zamówienia najpierw czytam dokumentację techniczną produktów, które mam zamontować, dlatego muszę znać się na rysunku technicznym. Potem gromadzę wszystkie niezbędne elementy: drzwi, okna, ościeżnice, progi, parapety, i pakuję je tak, żeby bezpiecznie przetrwały transport do klienta.

Muszę też zabrać ze sobą narzędzia, sprzęt i materiały, bez których nie poradzę sobie z montażem. Chodzi tu m.in. o płyty gipsowo-kartonowe, wiertarki, młotki, pilarki, kielnie, pianki i inne masy uszczelniające, zaprawy murarskie. Kiedy dotrę do klienta, dokładnie mierzę otwory na okna, drzwi, bramy, żeby zorientować się, czy przywiezione przeze mnie elementy stolarki budowlanej będą do nich dobrze pasować. Jeśli otwory są zbyt małe, muszę je powiększyć, a jeśli zbyt duże, podmurować.

Ważne jest też wygładzenie i wyrównanie powierzchni murów. W przygotowane otwory wstawiam elementy nieruchome: ościeżnice, parapety, słupki kotwiczące. Potem muszę obrobić je zaprawą murarską, masami uszczelniającymi i spoinowymi, listwami maskującymi, regipsami. Teraz przychodzi pora na okna, drzwi lub bramy. Mocuję je do nieruchomych elementów, montuję klamki, uchwyty i inne metalowe okucia, i odpowiednio reguluję, czyli np. manipuluję zawiasami drzwi zmieniając ich położenie w pionie tak, żeby rygle zamka idealnie trafiały w otwór w ościeżnicy, a okno szczelnie się domykało.

Następnym etapem jest tynkowanie, malowanie i końcowe uszczelnianie otworów wokół okien, drzwi i bram, żeby całość wyglądała estetycznie. Po skończonej pracy muszę po sobie posprzątać - zebrać resztki materiałów, usunąć gruz i pył, no i nie mogę zapomnieć o zabraniu całego używanego sprzętu. Moim zadaniem jest też poinstruowanie klientów o tym, jak powinni użytkować zamontowaną stolarkę, żeby służyła im jak najdłużej, jak ją czyścić, konserwować oraz zabezpieczać przed wpływem niekorzystnych warunków atmosferycznych: śniegu, deszczu, silnego nasłonecznienia. Oprócz montowania stolarki budowlanej w nowych budynkach zajmuję się też wymianą starych

Złotnik -jubiler Branżowa Szkoła I stopnia czas trwania nauki- 3 lata

Złotnik to osoba, która w głównej mierze zajmuje się metalurgią, przetwarzaniem metali szlachetnych, ich łączeniem, przetapianiem. Potrafi dostosowywać skład metali do wymaganej próby. Jubiler, który może być złotnikiem, dodatkowo zajmuje się wytwarzaniem biżuterii

Czym zajmuje się złotnik -jubiler?   wykonuje różne ozdoby z metali szlachetnych: srebra, złota, platyny, (bransolety, kolczyki, pierścionki, broszki,);

wykonuje inne przedmioty użytkowe (dzbanki, cukiernice, patery, puchary,);  wykonuje przedmioty kultu religijnego;  oprawia kamienie szlachetne zgodnie z własnymi projektami i wzorami;  naprawia biżuterię;  obsługuje urządzenia takie jak szlifierki, wiertarki, polerki, dłuty grawerskie, pilniki, rylce, młotki, skrobaki itd.

Czym się różni jubiler od złotnika?

Złotnik i jubiler obecnie. Uważa się, że obecnie jubiler jest również złotnikiem - ponieważ posiada umiejętność obróbki metali szlachetnych - jednak złotnik nie musi być jubilerem, gdyż specjalizuje się on jedynie w produkcji przedmiotów ze złota

Kto może zostać złotnikiem-jubilerem?

Oprócz zdobycia specjalistycznego wykształcenia, złotnik/jubiler powinien charakteryzować się zdolnościami manualnymi i kreatywnością – to swojego rodzaju artysta. Musi również cechować go doskonała wyobraźnia, poczucie estetyki oraz idealne czucie dotykowe. Złotnik musi mieć doskonały wzrok i być zręczny. Dodatkowo wyróżniać do powinna sumienność, rzetelność i terminowość podczas wykonywanych obowiązków. Dodatkowo, jeśli złotnik prowadzi własny zakład, musi być świetnym organizatorem swojej pracy. Ponieważ ma stały kontakt z klientami, nierzadko musi wykazywać cierpliwość, opanowanie i posiadać umiejętności sprzedażowe oraz podstawowe zasady kompleksowej obsługi klienta.

Jak zostać złotnikiem-jubilerem?

Osoby, które odbyły minimum 3 – letnią praktykę w tym zawodzie mogą przystąpić do egzaminu czeladniczego a po kolejnych dwóch latach mistrzowskiego, który zdaje się w Izbie Rzemieślniczej.

Gdzie może pracować złotnik-jubiler ?

Złotnik może pracować w jednej z pracowni jubilersko – złotniczych bądź sklepach z wyrobami jubilerskimi. Bardzo często wykwalifikowani jubilerzy z doświadczeniem otwierają własne zakłady, gdzie oferują wyroby samodzielnie wytworzone i oferują wszelkie usługi z nimi związane.

Jak wygląda codzienna praca złotnika-jubilera?

Zadaniem złotnika jest wytwarzanie biżuterii z materiałów szlachetnych (również z dodatkiem kamieni szlachetnych) oraz innych przedmiotów przeznaczonych do użytku indywidualnego. Złotnik zajmuje się również projektowaniem, naprawą i konserwacją wyżej wymienionych wyrobów jak również ich ewentualną przeróbką (przetapianiem, ozdabianiem, skracaniem, zmniejszaniem) na zlecenie klienta. Złotnik może również zajmować się skupem metali szlachetnych i wyceną takowych wyrobów. W swojej pracy posługuje się najczęściej specjalistycznym sprzętem, takim jak imadła, szczypce, nożyce, młoty, przecinaki, szlifierki, pilniki, lupy jubilerskie czy prasy. Dużą rolę odgrywa jego talent manualny, ponieważ większość prac podlega właśnie obróbce ręcznej. Trzeba nadmienić, że złotnik jest w swojej pracy narażony na wzmożony hałas i stały kontakt z substancjami chemicznymi – może więc wystąpić podrażnienie dłoni czy oczu.

Operator maszyn i urządzeń przemysłu spożywczego - Branżowa Szkoła I stopnia czas trwania nauki - 3 lata

Czym się zajmuję?

Moja firma może wytwarzać artykuły mleczarskie, cukiernicze, przetwory z owoców i warzyw, wędliny, konserwy rybne. Możliwości są niemal nieograniczone. Niezależnie od tego, jaki jest profil zakładu, w którym pracuję, najpierw przygotowuję potrzebne surowce oraz dodatki: barwniki, substancje słodzące, zapachowe, konserwanty, spulchniacze, emulgatory, dokładnie według receptury. Niektóre surowce trzeba przed załadowaniem do maszyny odpowiednio przygotować: owoce umyć, wypestkować, rozdrobnić na mniejsze kawałki, mięso poporcjować i pozbawić niejadalnych części, warzywa np. poszatkować, mleko schłodzić – to także należy do moich obowiązków.

Muszę zatem wiedzieć, jak obsługuje się wszystkie maszyny do tzw. obróbki wstępnej: krajalnice, myjki, wyciskarki do soków, obieraczki do warzyw, szatkownice. Potem uruchamiam właściwą linię produkcyjną, czyli zestaw maszyn połączonych ze sobą w pewien logiczny ciąg. To na nich powstaje gotowy produkt: kiełbasa, jogurt owocowy, sałatka warzywna albo np. śledzie w pomidorach. Gotowe produkty transportuję do magazynu, np. używając wózka paletowego, i sprawdzam, czy panują w nim odpowiednie warunki, takie jak wilgotność czy temperatura, dzięki którym gotowe wyroby dłużej zachowują świeżość i wartości odżywcze.

Przygotowuję je też do wysyłki do odbiorców - sklepów i hurtowni umieszczając w opakowaniach zbiorczych: kartonach, skrzynkach, paletach. Podczas pracy muszę przestrzegać zasad BHP, przepisów określających zasady produkcji konkretnego rodzaju żywności, oraz zasad dobrej praktyki produkcyjnej – GMP, dobrej praktyki higienicznej – GHP i systemu analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli – HACCP. Dzięki temu produkty, które wytwarzam, zawierają odpowiednią ilość składników odżywczych, są smaczne i można je jeść bezpiecznie.

Mechanik precyzyjny Branżowa Szkoła I stopnia w Opolu czas trwania nauki- 3 lata

Czym się zajmuję?

Produkuję, konserwuję i naprawiam urządzenia i przyrządy precyzyjne: zawory, siłowniki, przepustnice, automatyczne przyrządy pomiarowe, rejestratory, urządzenia sterujące pracą gniazd roboczych, wentylatorów, chłodnic, suszarek, linii montażowych. Wykorzystuje się je głównie na liniach produkcyjnych w dużych firmach – z branży motoryzacyjnej, lotniczej, elektrycznej. Instaluję i montuję precyzyjne elementy i podzespoły oraz sprawdzam, czy działają prawidłowo. Jeśli zauważę jakieś usterki, muszę rozmontować urządzenie, znaleźć element odpowiedzialny za powstanie awarii i usunąć ją. Po każdej naprawie wypełniam dokumenty określające rodzaj naprawionej maszyny, niesprawną część, sposób usunięcia awarii. Mechanizmy precyzyjne, takie jak manometry, to bardzo czułe urządzenia pomiarowe. Po zainstalowaniu ich w maszynie, ale także po konserwacji, naprawie albo regulacji muszę sprawdzić, czy poprawnie działają i od nowa je skaluję, czyli ustalam, jakie położenie mają mieć wskazówki na podziałce przyrządu pomiarowego. Sprawdzam, czy części urządzenia są już zużyte i należy je wymienić na nowe, czy też nadają się jeszcze do naprawy. Często sama wykonuję różne elementy potrzebne do pracy obsługiwanych maszyn, sprawdzam poprawność działania i montuję na właściwym miejscu. Na bieżąco obserwuję pracę wszystkich urządzeń, którymi się zajmuję i określam, czy warunki, w jakich działają: wilgotność powietrza, temperatura, są odpowiednie. 

Zajmuję się także zabezpieczaniem maszyn przed rdzewieniem, pokrywając je specjalnymi powłokami antykorozyjnymi, oraz wymieniam płyny eksploatacyjne, np. smary, oleje, dbając przy tym o to, by zostały zutylizowane zgodnie z przepisami o ochronie środowiska. Do moich obowiązków należy także szkolenie osób obsługujących urządzenia z automatyką i precyzyjnymi podzespołami z zasad ich właściwej eksploatacji.

Co powinienem umieć? 

Posługuję się rozmaitymi narzędziami i sprzętem, mój warsztat pracy to imadła, nożyce, gwintowniki, tokarki, frezarki, klucze, wiertarki, szlifierki, ale też kalibratory, multimetry czy komparatory. W moim zawodzie ważna jest także znajomość rysunku technicznego.

Muszę potrafić obsługiwać układy hydrauliczne, elektryczne i pneumatyczne w urządzeniach automatyki przemysłowej, znać się na elementach budowy tych układów, potrafić montować w maszynach przemysłowych urządzenia automatyki precyzyjnej, wykorzystując przy tym przyrządy pomiarowo-kontrolne, np. płytki wzorcowe, mikromierze, potrafić diagnozować przyczyny awarii i usuwać usterki.

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie mechanik precyzyjny powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

1) montowania i naprawiania mechanizmów maszyn i urządzeń precyzyjnych;

2) montowania, naprawianie i konserwowania przyrządów pomiarowych;

3) montowania i naprawiania napędów pneumatycznych, hydraulicznych i elektrycznych.

Mechanik precyzyjny najłatwiej może znaleźć pracę w dużych zakładach przemysłowych, takich jak wytwórnie sprzętu elektrycznego, elektronicznego, lotniczego oraz mechaniki precyzyjnej, obrabiarek.

Monter izolacji przemysłowych Branżowa Szkoła I stopnia w Opolu czas trwania nauki 3 lata

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie monter izolacji przemysłowych powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

1) wykonywania montażu izolacji ciepłochronnych i zimnochronnych;

2) wykonywania montażu izolacji akustycznych i przeciwdrganiowych;

3) wykonywania montażu izolacji ogniochronnych;

4) wykonywania montażu płaszczy ochronnych, konstrukcji wsporczych i nośnych izolacji przemysłowych;

5) wykonywania naprawy i demontażu izolacji przemysłowych.

Monter izolacji przemysłowych wykonuje prace związane z montażem izolacji ciepłochronnych i zimnochronnych, izolacji akustycznych i przeciwdrganiowych, izolacji ogniochronnych oraz płaszczy ochronnych, konstrukcji wsporczych i nośnych izolacji przemysłowych, wentylatorów przemysłowych, turbin i innych urządzeń przemysłowych, stanowiących źródło hałasu. Jego zadaniem jest również naprawa izolacji obiektów i urządzeń przemysłowych, takich jak: rurociągi, zbiorniki, wymienniki ciepła, kotły, turbiny i piece przemysłowe, komory i urządzenia chłodnicze, wentylatory i elektrofiltry oraz izolacje instalacji sanitarnych w budynkach szczególnie tych związanych z przemysłem.

Prace montera izolacji przemysłowych wykonywane są zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz przy zmiennej temperaturze, przy intensywnym sztucznym świetle, na wysokości, z użyciem materiałów łatwopalnych oraz toksycznych, rozpuszczalników, farb i lakierów, często w wymuszonej, niefizjologicznej pozycji ciała. Zazwyczaj monter pracuje zespołowo, wchodzi w skład brygady. Jego harmonogram pracy jest uzależniony od rodzaju zlecenia, zaplanowanych prac, projektu oraz od warunków atmosferycznych i względów technologicznych.

Najczęściej jest zatrudniony w firmach budowlanych obsługujących budowy przemysłowe.

Praca montera wymaga szczególnej odpowiedzialności i dokładności, umiejętności koncentracji uwagi, cierpliwości i wytrwałości, łatwości przechodzenia od jednej czynności do drugiej, samodzielności, ale także umiejętności współdziałania w zespole i podporządkowania się osobie kierującej brygadą. Przydatna jest umiejętność obsługi narzędzi i maszyn oraz wytrwałość przy wykonywaniu prac monotonnych. W tym zawodzie jest wymagana sprawność fizyczna, zręczność rąk i palców, ogólna dobre prawidłowe funkcjonowanie podstawowych układów organizmu oraz wytrzymałość na długotrwały wysiłek – praca w ciągłym ruchu, często w pozycji wymuszonej.

Monter izolacji przemysłowych wielokrotnie pracuje na wysokościach, przebywając przy tym w otoczeniu substancji szkodliwych dla zdrowia. Praca montera nosi znamiona pracy fizycznej. Ciągły proces budowy i rozbudowy zakładów przemysłowych oraz systematyczny proces modernizacji i remontów urządzeń sprawiają, iż coraz bardziej poszukiwani są fachowcy w zawodzie monter izolacji przemysłowych

Optyk- Mechanik Branżowa Szkoła I stopnia w Opolu czas trwania nauki - 3 lata

Czym się zajmuję?

Ogólnie rzecz ujmując jestem odpowiedzialny za konserwację i naprawę sprzętu optycznego. Innymi słowy zajmuję się wszystkim, co powiększa i przybliża rozmaite obiekty, zatrzymuje je w kadrze, rejestruje i odtwarza, a także pozwala dokonywać pomiarów metodą optyczną. W moich rękach sprawność odzyskują aparaty fotograficzne, kamery, teleskopy, projektory, mikroskopy, niwelatory, lornetki, peryskopy, rzutniki i wiele innych urządzeń. Naprawiam nie tylko ich elementy optyczne, ale też przekładnie, mechanizmy napędowe i pomocnicze, a po naprawie reguluję i sprawdzam działanie sprzętu. 

Jak wygląda moja praca?

Na początku muszę ocenić, czego mogę potrzebować do naprawy, zgromadzić niezbędne narzędzia i materiały i przygotować sobie stanowisko pracy. Potem demontuję niesprawny sprzęt, czyli rozbieram go na czynniki pierwsze, żeby dowiedzieć się, jaka jest przyczyna usterki. Oceniam, które części są niesprawne lub zużyte i trzeba je wymienić, inne naprawiam. Bywa, że zniszczone lub zużyte części są tak unikalne, że nowe muszę wykonać własnoręcznie. Wykorzystuję do tego warsztat ślusarski, narzędzia do cięcia, zaokrąglania i centrowania soczewek, a także sprzęt do ich szlifowania, polerowania, montowania i sklejania. Muszę znać się na piłowaniu, wierceniu, frasowaniu, cięciu, prostowaniu i wyginaniu rozmaitych elementów. Potem mocuję soczewki w oprawie przy pomocy pierścieni sprężystych lub gwintowanych, zawijania lub wklejania, dobierając do tego odpowiednie narzędzia. 

Po ponownym zmontowaniu wszystkich części układu optycznego w całość, ustawiam go i kalibruję, aby mikroskop pozwalał zobaczyć próbki we właściwym powiększeniu, rzutnik wyświetlał filmy i slajdy z odpowiednią ostrością, lornetka pozwalała obserwować ptaki z takiej odległości, aby ich nie spłoszyć, a laserowy dalmierz precyzyjnie mierzył odległość… Do moich zadań należy też pomiar parametrów optycznych soczewek zamontowanych w urządzeniach, które naprawiam lub konserwuję, takich jak absorpcja, dwójłomność, smużystość, pęcherzykowatość… 

Co powinienem umieć? 

Muszę bardzo dobrze znać się na budowie wszystkich urządzeń, które konserwuję i naprawiam, oraz potrafić odczytywać ich dokumentację techniczną. Niezwykle istotna jest także znajomość mechanizmów precyzyjnych, używanych w urządzeniach optycznych, a służących do regulacji ostrości. 

Muszę znać fizykę materiałów, z których wykonuje się układy optyczne, optoelektroniczne, sprzęt optyczny i mechanizmy precyzyjne, takich jak stal, brąz, mosiądz, aluminium, tworzywa sztuczne, materiały ceramiczne, uszczelniające, szlifierskie i eksploatacyjne. Muszę też wiedzieć, które z nich najlepiej nadają się, aby wykonać lub naprawić taką, a nie inną część mechanizmu urządzenia optycznego. 

Niezbędna jest mi znajomość praw optyki, elektrotechniki i elektroniki, bez tej wiedzy nie mógłbym oceniać stanu technicznego urządzeń optycznych, ani właściwie ich kalibrować po usunięciu usterek. 

Gdzie mogę pracować? 

Mogę znaleźć zatrudnienie w pracowniach i salonach optycznych, gabinetach optometryczno-kontaktologicznych, serwisach napraw sprzętu optycznego lub w zakładach produkcji sprzętu optycznego, w placówkach medycznych i w instytucjach naukowo – badawczych jako serwisant, konserwator aparatury optyczno – mechanicznej

Mechatronik-Branżowa Szkoła I stopnia w Opolu czas trwania nauki- 3 lata

MECHATRONIK

Projektuję i produkuję różne części oraz zespoły maszyn i urządzeń mechatronicznych, wykorzystując do tego nowoczesne programy komputerowe. Można powiedzieć, że mój zawód łączy w sobie profesje elektronika, informatyka i mechanika. Urządzenia mechatroniczne to maszyny, ale sterowane elektronicznie za pomocą specjalistycznego oprogramowania. Mogą to być np. automatycznie otwierane drzwi do sklepów, obrabiarki sterowane numerycznie, manipulatory podające i odbierające wyroby na liniach produkcyjnych, taśmy transportowe w markecie, automatyczne szlabany przy wjeździe na parking. Każde działa bez bezpośredniej kontroli człowieka, można je łatwo przeprogramować, są niezawodne, wysoko wydajne i łatwe w obsłudze. Wiele takich urządzeń i maszyn połączonych w jedną sprawnie działającą całość tworzy system mechatroniczny. A system mechatroniczny tworzę ja. 

 Co powinienem umieć?

 Żeby dobrze wykonywać swoją pracę, muszę znać się na budowie elementów, podzespołów i zespołów mechanicznych i potrafić określać ich przydatność do działania jako element większych urządzeń i systemów mechatronicznych, znać technologie ręcznej i maszynowej obróbki metali, znać się na budowie i działaniu układów pneumatycznych i hydraulicznych, potrafić montować układy sterowania elektrycznego i elektronicznego zapewniające właściwe funkcjonowanie układów mechatronicznych, potrafić sprawdzać i regulować pracę tych urządzeń oraz znać sposoby konserwacji maszyn i systemów mechatronicznych. Muszę potrafić oceniać stan urządzeń i systemów mechatronicznych na podstawie opisu ich działania, pomiarów oraz przeprowadzonych prób i oględzin, korzystając z dokumentacji technicznej dobierać części niezbędne do naprawy tych maszyn i systemów, potrafić tworzyć rysunki techniczne projektowanych urządzeń, schematy układów elektrycznych i elektronicznych, opracowywać instrukcje użytkowania maszyn, posługiwać się językami programowania stosowanymi w układach sterowania urządzeniami mechatronicznymi oraz umieć tworzyć nowe programy sterujące i modyfikować je w celu dostosowania do zadań, jakie mają wykonywać programowane maszyny i systemy mechatroniczne. 

Automatyk-Branżowa Szkoła I stopnia w Opolu czas trwania nauki- 3 lata

Automatyk

Automatyka wpływa w coraz większym stopniu na nasze życie. Takie systemy są wykorzystywane między innymi w komputerach przemysłowych, systemach łączności w sieciach przemysłowych, radiowo-modemowych czy GPRS, w urządzeniach kontrolno-pomiarowych, takich jak czujniki, mierniki, rejestratory i przetworniki, a także w liniach montażowych, prasach, urządzeniach do transportu. Pozwalają kierować pracą zaworów, silników, napędów, przepustnic, pomp dozujących. Trudno nam sobie wyobrazić nowoczesną fabrykę bez ustawionych w zgrabne ciągi maszyn wykonujących swoje zadania jak na komendę, bez zmęczenia. Do sprawnego działania systemów automatyki niezbędna jest praca takich specjalistów, jak ja. Jak wygląda moja praca? Pomagam inżynierom automatykom podczas projektowania nowych urządzeń i systemów, uczestniczę w tworzeniu niezbędnej dokumentacji technicznej, konstrukcyjnej i technologicznej, testuję prototypy nowych maszyn zanim trafią do masowej produkcji. Przygotowuję dokładne wyliczenia pokazujące, ile będzie kosztować wyprodukowanie nowych urządzeń konkretnego typu i zainstalowanie ich w zakładzie produkcyjnym oraz jak długo to potrwa i ilu pracowników będzie do tego potrzebnych. Sprawdzam, czy projekt spełnia wszystkie parametry techniczne i normy dotyczące materiałów wybranych do skonstruowania danego systemu. Modyfikuję też już działające systemy i uruchamiam nowe urządzenia. Na bieżąco kontroluję działanie urządzeń wyposażonych w systemy automatycznego sterowania, aby móc w porę zauważyć, że coś nie działa tak, jak powinno.

Co powinienem umieć? 

Muszę potrafić rozpoznawać urządzenia i elementy systemu na podstawie ich schematów oraz wyglądu, a także wiedzieć, jakie mają zastosowanie, rozpoznawać różne rodzaje przyłączy procesowych i montować je zgodnie z dokumentacją techniczną, programować sterowniki PLC, czyli Programmable Logic Controllers, pozwalające systemom i urządzeniom automatyki sprawnie wykonywać swoją pracę. Potrafię przeprowadzać okresowe przeglądy i konserwację instalacji elektrycznych i piorunochronnych, sprawdzać, czy parametry urządzeń zgadzają się z dokumentacją techniczną i obowiązującymi przepisami, przeprowadzać testy urządzeń i systemów automatyki. Muszę dobrze znać się na fizyce, a zwłaszcza potrafić dobierać kable i przewody elektryczne do konkretnej instalacji, biorąc pod uwagę np. rodzaj powłok przewodów lub typy przewodów termoelektrycznych oraz podłączać urządzenia i systemy automatyki do zasilania. Znam prawa elektrotechniki i potrafić stosować je do obliczania wielkości elektrycznych w obwodach i układach elektrycznych oraz odczytywać i sporządzać schematy układów elektrycznych i elektronicznych.

Monter konstrukcji budowlanych -Branżowa Szkoła I stopnia w Opolu czas trwania nauki- 3 lata

Monter konstrukcji budowlanych

Montuję konstrukcje stalowe i żelbetowe z elementów prefabrykowanych w budynkach mieszkalnych, handlowych, użyteczności publicznej, administracyjno-biurowych, a także w mostach, kładkach, wieżach, słupach energetycznych, radiostacjach itp. przy zastosowaniu narzędzi i sprzętu monterskiego oraz maszyn i urządzeń do transportu elementów na placu budowy, ustawiania i łączenia.

Moje zadania zawodoweanalizowanie rysunków roboczych i ustalanie na ich podstawie rodzaju i zakresu robót montażowych, potrzebnych materiałów pomocniczych oraz narzędzi, sprzętu i maszyn; ocenianie jakości elementów montażowych; przygotowanie elementów konstrukcji stalowej do montażu: prostowanie, wiercenie elementów, rozwiercanie itp.; wykonywanie próbnego montażu konstrukcji stalowej; montowanie konstrukcji stalowej z elementów prefabrykowanych za pomocą nitowania, skręcania lub spawania; zabezpieczanie antykorozyjne zmontowanej konstrukcji stalowej; konserwację, naprawianie i modernizację konstrukcji stalowych; demontaż budowlanych konstrukcji stalowych; przygotowanie prefabrykowanych elementów żelbetowych do montażu i oczyszczanie miejsc montażowych; montowanie prefabrykatów żelbetowych zgodnie z rysunkami roboczymi, wykonywanie połączeń "na sucho" (spawanych) i połączeń "na mokro" (betonowanych); wykonywanie prostych robót zbrojarskich i ciesielskich, związanych z montowaniem prefabrykatów żelbetowych; betonowanie fragmentów konstrukcji wykonywanych "na mokro"; naprawianie fragmentów konstrukcji żelbetowych; zabezpieczanie połączeń konstrukcji żelbetowych przed korozją; przebudowywanie i demontowanie prefabrykowanych konstrukcji żelbetowych.

Dodatkowe zadania zawodowewykonywanie elementów budowlanych konstrukcji stalowych i żelbetowych w zakładach prefabrykacji; montowanie prefabrykowanych elementów kablobetonowych i strunobetonowych.

Operator procesów introligatorskich- Branżowa Szkoła I stopnia w Opolu czas trwania nauki- 3 lata

Operator procesów introligatorskich

Potrafię zaprojektować okładkę książki tak, żeby była nie tylko trwała, ale i piękna. Efekt końcowy zależy również od rodzaju i jakości użytych materiałów, dlatego muszę orientować się w rodzajach dostępnych materiałów introligatorskich: różnych rodzajów tektury, papieru, skóry, nici i innych tworzyw, z których powstają moje produkty. Muszę nie tylko umieć je rozróżniać, ale też wiedzieć jakie mają właściwości – twardość, odporność na zginanie, wytrzymałość, elastyczność – żeby umieć stworzyć z nich estetyczną i funkcjonalną całość. Solidność ma znaczenie zwłaszcza przy oprawach książek, które muszą wytrzymać wielokrotne otwieranie i zamykanie. Czasem mam możliwość naprawy zabytkowych opraw albo tworzenia okładek na wzór tych sprzed kilku wieków, muszę więc znać się na historii sztuki drukarskiej.  

Mój zawód jest bardzo ciekawy. Projektowanie każdej oprawy to nowe wyzwanie, a jej tworzenie za każdym razem obejmuje inny zestaw prac, nigdy się więc nie nudzę.  

Co powinienem umieć? 

W mojej pracy korzystam z różnych narzędzi i maszyn: rylców, gilotyn, prasy introligatorskiej, zszywarki, falcerki. Muszę więc umieć je obsługiwać oraz znać ich budowę, aby móc w razie potrzeby wykonywać drobne naprawy. Niektóre z maszyn są sterowane komputerowo, więc żeby je obsługiwać muszę znać specjalistyczne oprogramowanie. Maszyny bardzo ułatwiają i przyspieszają moją pracę, ale praca z nimi może być niebezpieczna, dlatego muszę skrupulatnie przestrzegać zasad BHP.  

Jakie kompetencje miękkie są ważne w mojej pracy?  

-umiejętność nawiązywania kontaktów i pracy w grupie, bo choć introligator często pracuje sam, ma też kontakt z ludźmi, czy to pracując w zespole w zakładzie poligraficznym, czy rozmawiając z klientami w pracowni, 

-dokładność, 

-wytrwałość i cierpliwość, zwłaszcza przy wykonywaniu drobnych elementów zdobiących oprawę czy przy porządkowaniu kartek do zszywarki - jeśli zrobię to niestarannie, książka zostanie zszyta krzywo albo kartki utkną w maszynie. 

 Gdzie mogę pracować? 

 Mogę prowadzić własny zakład introligatorski, zatrudnić się w istniejącej już pracowni albo w wydziale introligatorskim w drukarni.